Recensie

X-Men: First Class (2011)

Inventieve details en een fraaie vormgeving in deze vermakelijke prequel van de X-Men-serie.

in Recensies
Leestijd: 2 min 7 sec
Regie: Matthew Vaughn | Cast: James McAvoy (Charles Xavier/Professor X), Michael Fassbender (Erik Lehnsherr/Magneto), Jennifer Lawrence (Raven/Mystique), Kevin Bacon (Sebastian Shaw), Rosee Byrne (Moira McTaggert), January Jones (Emma Frost), Nicholas Hoult (Hank McCoy/Beast), Lucas Till (Alex Summers/Havok), e.a. | Speelduur: 132 minuten | Jaar: 2011

Nadat we in 2009 de geschiedenis van Wolverine leerden kennen, is er nu X-Men: First Class, over de jonge jaren van Charles Xavier en Erik Lehnsherr, of voor ingewijden: Professor X en Magneto. Kenners van de voorgaande delen zullen het meeste plezier eraan beleven.

In de openingsscène, een kopie van het eerste deel uit de X-Men-serie, wordt de jonge Erik in een concentratiekamp bij zijn ouders weggetrokken en maakt hij zich zo kwaad dat hij met zijn magnetische krachten een hek omver trekt. Op hetzelfde moment ontmoet een Britse jongen die gedachtes kan lezen een meisje dat van gedaante kan wisselen. De drie kinderen zijn de mutanten die later bekend komen te staan als Magneto, Professor X en Mystique.

X-Men: First Class laat zien hoe het verhaal over de strijdende mutantenpartijen begon. De film speelt zich, op de opening na, volledig af in de jaren zestig, waar Erik wraak zweert op de nazi-officier die zijn moeder vermoordde en Xavier net afgestudeerd is en door de CIA wordt gerekruteerd. Wie de voorgaande delen heeft gezien, weet dat ze beste vrienden zullen worden, maar uiteindelijk als aartsvijanden tegenover elkaar komen te staan. Dat verhaal is hier verweven met belangrijke gebeurtenissen uit de Koude Oorlog. De escalatie tijdens de Cubacrisis zal een heel andere betekenis krijgen na het zien van deze film.

De details zijn vaak vermakelijk inventief. De film zit vol met herkenningspunten uit de geschiedenis en de eerdere delen uit de X-Men-reeks, maar moet helaas ook elementen lenen die hier minder op hun plek zijn. Kevin Bacons rol als meertalige, sardonische nazi doet onherroepelijk denken aan Inglourious Basterds, evenals een gesprek in een louche café dat eindigt in een bloedbad. Beter goed gestolen dan slecht bedacht, zullen we maar denken.

Na het succes van Kick-Ass blijft regisseur Matthew Vaughn trouw aan zijn energieke stijl, hoewel hij hier (gelukkig) een stuk zuiniger aan doet met expliciet geweld. De setting van de jaren zestig is fraai gedetailleerd vormgegeven en de film beschikt over een prima cast. Gelauwerde acteurs als James McAvoy, Michael Fassbender en Jennifer Lawrence zijn goed op hun plek en zelfs Hugh Jackman komt nog even voorbij. Fans en kenners kunnen hun hart ophalen, maar ook zonder enige voorkennis is dit nieuwste deel in de X-Men-reeks een amusante dikke twee uur.