Het heeft nog vrij lang geduurd voor producenten in de gaten gekregen hoe geschikt de jeugdboeken van Jan Terlouw wel niet waren voor verfilmingen. Na het grote succes van Oorlogswinter twee jaar geleden ontstonden er pas echt concrete plannen om meer boeken van de veelvuldig bekroonde auteur en gepensioneerd politicus voor D66 naar het grote doek te vertalen. De opnames van Koning van Katoren beginnen binnenkort, maar eerst is Briefgeheim aan de beurt, een van de weinige boeken van Terlouw die niet zozeer draait om een morele, politieke boodschap als wel om een ouderwets, spannend avontuur voor kinderen.
Scenaristen Marco van Geffen en Anna van der Heide waren van mening dat het verhaal van Briefgeheim, dat zich afspeelt in 1973, nodig gemoderniseerd moest worden om te kunnen aansluiten bij de belevingswereld van huidige kinderen en hebben dan ook de nodige wijzigingen doorgevoerd.
De structuur van het verhaal is wel grotendeels hetzelfde gebleven. De film draait om de elfjarige Eva die, omdat haar vader en moeder altijd zoveel ruzie maken, besluit voor een dag weg te lopen. Samen met haar beste vrienden Jackie en Thomas maakt ze een plan dat echter misloopt als Eva spoorloos verdwijnt. Als ze een paar dagen later weer opduikt, blijkt ze getuige te zijn geweest van een moord in de villa van crimineel Herman Brandsema. Deze louche man vertelt Eva dat ze haar mond moet dichthouden omdat haar vader voor hem werkt en hij de rest van de leven de gevangenis indraait als Eva gaat praten. De rest van de film staat in het teken van de vraag of Evas vader nu wel of geen crimineel is.
Zoals zo veel Nederlandse films heeft Briefgeheim, dit jaar de opening van het Cinekid festival, last van een scenario dat uitblinkt in houterige dialogen. Het lukt schijnbaar nog steeds niet om met teksten op de proppen te komen die daadwerkelijk passen bij hoe tienjarige kinderen spreken. De jonge acteurs hebben ook zichtbaar moeite met de dialogen, want om nou te zeggen dat het er natuurlijk uitkomt, nee. Ook de talrijke eureka-momenten in het scenario (oh kijk: daar is de boot waar we de afgelopen tien minuten naar op zoek waren) helpen in dat opzicht niet mee.
En de drie hoofdrolspelers hebben het al zo moeilijk omdat zij de hele film op hun schouders moeten dragen. Met name op Hanna Obbeek, dochter van actrice Johanna ter Steege, rust een grote verantwoordelijkheid. Ze brengt het er redelijk van af in haar eerste hoofdrol en heeft dat met name te danken aan haar zelfverzekerde uitstraling.
Ondanks dit gekunsteld klinkende scenario en het feit dat de film in het middenstuk nogal inzakt, is Briefgeheim toch een redelijke jeugdfilm geworden. Met name door de regie van Simone van Dusseldorp (Diep) en uitstekend camerawerk van Lennart Hillege ziet de film er in de eerste plaats al erg goed uit, met lekker felle kleuren en overwegend gefilmd op ooghoogte van de kinderen, waardoor de spanning toeneemt. Ook geslaagd, zeker naarmate de film vordert, is de Hollandse kneuterigheid van het verhaal. Het slaat natuurlijk nergens op dat drie kinderen het opnemen tegen een maffiabaas, maar lekker spannend is het wel. En dat is toch waar het in Briefgeheim vooral om draait.
