Alles is Liefde
Recensie

Alles is Liefde (2007)

Nederlandse film in hart en nieren, met een goed gevoel voor humor, timing en heerlijke sinterklaasnostalgie.

in Recensies
Leestijd: 3 min 43 sec
Regie: Joram Lürsen | Cast: Carice van Houten (Kiki Jollema), Michiel Romeyn (Jan), Thomas Acda (Ted Coelman), Jeroen Spitzenberger (Prins Valentijn), Wendy van Dijk (Klaasje van Ophorst), Daan Schuurmans (Kees Tromp), Paul de Leeuw (Victor Jollema) e.v.a. | Speelduur: 110 minuten | Jaar: 2007

Enigszins tegen de verwachtingen in (de trailer was flauw) blijkt Alles is Liefde een van die zeldzaam geslaagde film waar je onophoudelijk geamuseerd naar blijft kijken. Ongeremd in sentiment en voorzien met een voor het genre goed afgewogen dosis humor, helpt deze komedie de Nederlandse film naar een hoger niveau. En wie had dat gedacht van de ‘Hollandse’ Love Actually?

Het is sinterklaastijd en de boot is in aantocht. De goedheiligman, die tegen betaling elk jaar door dezelfde elitaire snob wordt gespeeld, krijgt het echter aan zijn hart en sterft nog voordat de boot de haven in heeft kunnen varen. Bij gebrek aan beter krijgt een toevallig aanwezige sloeber de mijter op zijn hoofd gezet, wat al snel een compleet andere wending aan de verwachte gang van zaken geeft. Op datzelfde moment paradeert aan de kade een uiterst charmante prins (volgens scenarioschrijfster Kim van Kooten gebaseerd op haar buurman prins Maurits), die als een blok voor de stuntelige Carice van Houten valt. Ook een homokoppel, bestaande uit Daan Schuurmans en Paul de Leeuw, wordt onder de loep genomen, evenals een hecht gezinnetje. Het gezelschap wordt gecompleteerd met de alleenstaande moeder Klaasje, gespeeld door Wendy van Dijk. Natuurlijk draait het uiteindelijk allemaal om hetzelfde thema: de liefde, die (echt waar!) overal en voor iedereen te vinden is.

Die overtuiging is natuurlijk overbekend, maar wat Alles is Liefde zo bijzonder maakt is het grote inlevingsvermogen in de personages en het ontwijken van de gangbare clichés. Het sinterklaasfeest, de bijbehorende pieten, gevulde schoenen en liedjes: allemaal enorm herkenbaar, maar de film geeft blijk van grote trouw aan de werkelijkheid zodat het feest al bijna tastbaar wordt. En het is pas oktober! Dit is een enorme verdienste van zowel het script als de goede regie van Joram Lürsen.

De marketingcampagne beloofde een sterrencast die op luchtige wijze het woord der liefde zal prediken. En zo werd Alles is Liefde nog voor iemand hem überhaupt had gezien de Nederlandse Love Actually genoemd. Terecht vroeg men zich af wat de noodzaak was om van die film een Nederlands aftreksel te maken. Nota bene in een genre dat in Hollywood al zo overbevolkt is. Het duurt gelukkig maar vijf minuten voordat duidelijk wordt dat er een volledig eigen weg is ingeslagen en dat Alles is Liefde net zoveel bestaansrecht heeft als iedere andere Nederlandse productie. Niet alleen de nationale sinterklaasviering krijgt dankzij deze film een loflied toegezongen, het biedt tegelijkertijd een volledig authentieke, maar ook genregetrouwe blik op de liefde in Nederland.

Met zorg zijn acteurs uitgekozen die onderling chemie hebben, maar ook individueel een erg goede bijdrage leveren. Anneke Blok heeft zo’n goede timing en mimiek dat ze uiteindelijk de beste rol neerzet als een veel te druk bezette moeder. Ook Wendy van Dijk is goed, en uiteraard zijn Carice van Houten en Jeroen Spitzenberger een droomkoppel. Speciale aandacht moet uitgaan naar Paul de Leeuw, die op verrassend ingetogen wijze een ontroerende rol neerzet.

De zes verhaallijnen gaan uiteindelijk allemaal over hetzelfde, maar bieden voor ieder wat wils: zo is er de prins-op-het-witte-paardfantasie voor de dromer en de hechte familieband voor ouders (in spe). Alle personages zijn nadrukkelijk sympathiek, en worden zonder al teveel geschmier gebracht. Toegegeven, de film blijft een beetje hangen in de grachtengordelromantiek, maar daar valt mee te leven. Lürsen weet namelijk de mooiste plaatjes van Amsterdam te schieten, vol uitgesproken pittoreske plekjes. Voor de echte Amsterdammer een feest van herkenning.

Alles is Liefde zit simpelweg erg goed in elkaar. Het verhaal blijft, ondanks dat het allemaal bekend in de oren klinkt, vlot en fris. De doelgroep wordt op de wenken bediend en daarmee is Alles is Liefde dus eigenlijk al geslaagd. Wat de film nog net ietsje beter maakt is het grote inzicht in onze Nederlandse cultuur. Het sinterklaasfeest als centraal uitgangspunt nemen is een gouden vondst, want hiermee maakt Alles is Liefde duidelijk hoe bepalend volksfeesten kunnen zijn voor het nationale gevoel. Voetbal is ook zo’n ding, maar sinterklaas is mogelijk net wat karakteristieker voor ons landje. De sentimenten en fijne herinneringen aan pakjesavond worden in de film nagenoeg tastbaar gemaakt. Hulde daarvoor! Alles is Liefde is daarmee allesbehalve een kopie van Love Actually: Hollandser dan dit wordt het niet!