Voetbal is de meest populaire sport ter wereld. Miljoenen mensen hebben dit jaar het wereldkampioenschap in Duitsland gevolgd. Er werd wereldwijd al heel wat afgejuicht, geweend en gescholden naar televisieschermen. En geloof het of niet, maar de oranjegekte in Nederland is nog niks vergeleken met hetgeen zich in veel andere landen afspeelt tijdens een groot voetbaltoernooi. Is er een andere sport die op mondiaal niveau zoveel mensen in vervoering brengt en hen tot fanatieke broeders - of tegenstanders - maakt? Waarschijnlijk niet. Toch zijn er maar weinig interessante films over voetbal gemaakt, terwijl er talloze goede sportfilms bestaan. Hoe zou dat toch komen?
Waarschijnlijk heeft het iets te maken met het feit dat voetbal nooit echt is aangeslagen in de Verenigde Staten, het land waar de westerse filmindustrie grotendeels wordt bepaald en waar de meeste sportfilms worden gemaakt. De betere voetbalfilms, de weinige, komen dan ook uit andere landen. Zou de lengte van een voetbalwedstrijd er iets mee te maken hebben? Een wedstrijdhelft duurt 45 minuten en heeft geen time-outs of dergelijke. Dit maakt het misschien lastig om deze sport dramatisch sterk te verfilmen. Hoe dan ook, het is enigszins ironisch dat Bend it Like Beckham, misschien wel de beste film over voetbal, om meisjes draait, terwijl de sport toch over de gehele wereld voornamelijk door mannen gespeeld en bekeken wordt. In Shes the Man is de hoofdrol ook voor een meisje weggelegd, maar dat blijkt toch niet per se de sleutel tot succes te zijn.
Violas leven draait bijna geheel om voetbal. Ze is dan ook zeer verongelijkt als het meisjesteam op haar school wordt opgeheven omdat er te weinig aanmeldingen zijn. Samen met haar vriendinnen stelt ze voor om met het jongensteam mee te doen, maar de coach weigert dat omdat volgens hem meisjes minder goed zijn. Haar vriendje, de keeper, is het met hem eens. Prompt maakt Viola het uit met hem. Thuisgekomen vraagt haar broer Sebastian of zij iets wil bedenken om voor zijn nieuwe school te verbergen dat hij de eerste twee weken van het nieuwe schooljaar met zijn band naar Londen gaat. Viola bedenkt een manier waarbij ze niet alleen haar broer helpt, maar tegelijkertijd ook de jongens op haar eigen school een lesje kan leren.
Ze vermomt zich als Sebastian om in het team van zijn school mee te kunnen doen, zodat ze bij de ceremoniële start van het nieuwe seizoen, een wedstrijd tussen beide scholen, kan laten zien dat zij beter kan voetballen dan haar vriendje en zijn team. Dit heeft leuke en minder leuke gevolgen voor de film. De manier waarop hoofdrolspeelster Amanda Bynes een jongen nadoet, is irritant, pijnlijk én tenenkrommend. Hoe zij iedereen in haar omgeving ervan overtuigt dat zij een échte jongen is, blijft een raadsel. Pinokkio was geloofwaardiger. Aan de andere kant levert haar vermomming ook een aantal leuke scènes op, met als hoogtepunten een carnaval waarbij ze om de drie minuten van outfit en uiterlijk moet wisselen, en een scène waarin de vriendinnen van Viola haar mannelijkheid komen bewijzen voor haar nieuwe vrienden.
Dit gegeven geldt eigenlijk voor de hele film: een deel is best leuk, maar andere stukken zijn weer erg vervelend. Stupide en voorspelbaar zijn bijvoorbeeld de misverstanden die ontstaan uit de liefdesdriehoek tussen Viola, haar kamergenoot Duke op wie ze verliefd wordt en ene Olivia, voor wie Duke wat begint te voelen, maar die zelf op Viola in de vorm van Sebastian valt. Tegelijk is daar de erg geestige kleine bijrol van Vinnie Jones, de oud-voetballer die tegenwoordig in bijna elke voetbalfilm verschijnt, als de coach van Violas/Sebastians team. De tweestrijd tussen redelijke humor en plaatsvervangende schaamte levert een bij vlagen vermakelijke film op, die nota bene op Shakespeares Twelfth Night gebaseerd schijnt te zijn. Doordat de voetbalscènes echter niet al te goed gefilmd zijn, is er andermaal geen sprake van een echt goede voetbalfilm, maar slechts van een aardig niemendalletje.
