De charme van het originele The Mechanic uit 1972 was dat het haast een existentieel drama in het jasje van een actiefilm was. Een perfect vehikel voor Charles Bronson, het granieten gezicht van het noodlot. In de remake uit 2011 met Jason Statham bleef er weinig van die charme over, met bovendien een laf einde dat een vervolg mogelijk maakte. Dat is er nu, in de vorm van Mechanic: Resurrection, puur een vehikel voor Statham en zijn zwemmerslichaam. Deze film heeft niks meer met de originele The Mechanic te maken en is voornamelijk een hoop onzin, maar wel leuke onzin.
Voordat de pret begint moet eerst even het nauwelijks ertoe doende verhaal opgezet worden. Statham is nog steeds Arthur Bishop, de beste huurmoordenaar ter wereld als het gaat om moorden die op een ongeluk moeten lijken. Een oude kennis van hem, wapenhandelaar Crain, heeft dat talent nodig. Maar Bishop is na de gebeurtenissen van de vorige film met pensioen, dus moet hij gedwongen worden weer in actie te komen. De manier waarop slaat nergens op: Jessica Alba is het lokaas dat zich door Statham laat redden van een agressief vriendje en hem tot verliefdheid verleidt. Daarna kan Crain haar kidnappen om Bishop te dwingen drie moorden te plegen.
Bishop heeft dat nota bene vanaf het begin door én confronteert Gina (Alba) ermee, die het hele plan opbiecht. Toch vallen ze voor elkaar en voor het plan van Crain. Grootse gemiste kans van dit eerste gedeelte is de casting van Michelle Yeoh in de wegwerprol van eigenares van het Thaise vakantieoord waar Bishop ondergedoken zit. Het is eeuwig zonde om Yeoh in een actiefilm te casten en haar voordat de actie begint alweer uit het verhaal te schrijven in plaats van haar martial-artstalenten aan te spreken. Alba is ondertussen als actrice niet bepaald gegroeid en nog steeds vooral op haar uiterlijk gecast, wat niet alleen uit haar ongeïnspireerde acteren blijkt maar ook uit de opzichtige onderwaterbikiniscène waarin de camera uitgebreid om haar heen draait.
Overigens treedt Statham ook vaak alleen in zwembroek aan, of in wetsuit. Van zijn verleden als duiker wordt gebruik gemaakt in de wateren van Zuidoost-Azië, Australië en Oost-Europa. Dat zijn de plaatsen waar Bishop voor Crain mensen moet vermoorden en zodra dit dunne verhaaltje eenmaal in gang is gezet, kan de pret beginnen. Want met de actie en het tempo vanaf dit moment zit het wel goed. De drie losstaande moordmissies zouden een uitstekende basis vormen voor een amusante televisieserie waarin Statham elke week op creatieve wijze een schurk om het leven brengt en het op een ongeluk laat lijken.
Waarbij Statham zichzelf tijdens de eerste missie in een geinige ode aan Batman: The Movie uit 1966 met haai afstotende zalf insmeert om te kunnen ontsnappen van een gevangeniseiland. Hoogtepunt is de tweede missie, waarin een Australische rijkaard in een goed beveiligde penthousesuite enkel uitgeschakeld kan worden via zijn uit het gebouw stekende, glazen privézwembad. De spannende uitvoering daarvan staat met recht op de meeste posters voor de film. Net als Tom Cruise doet Jason Statham zoveel mogelijk zijn eigen stunts en het beklimmen van de wolkenkrabber om bij het doelwit te komen, had niet misstaan in een Mission: Impossible-film.
Niet dat de film als geheel van dat kaliber is vooral niet als aan het eind het plot weer om de hoek komt kijken , maar de drie sequenties met de missies zijn goed uitgevoerd en verrassend vermakelijk, ondanks of juist dankzij dat het allemaal vrij onzinnig is. In een matig blockbusterseizoen is Mechanic: Resurrection daarmee stiekem een van de betere actiefilms die Hollywood dit jaar heeft uitgeperst.
