Raafje met de Rode Sok
Recensie

Raafje met de Rode Sok (2015)

Leuke kinderanimatie met een raaf en een beer in een zeepkistenrace, met zowaar een spannende conclusie.

in Recensies
Leestijd: 2 min 45 sec
Regie: Ute von Münchow-Pohl & Sandor Jesse | Cast (stemmen): Juliann Ubbergen, Dennis Willekens, Maja van Honsté, Mitchell van den Dungen Bille, e.a. | Speelduur: 72 minuten | Jaar: 2015

Wat maakt een race op een berg zo aantrekkelijk voor kinderen? Raafje met de Rode Sok is de derde kinderheld die de afgelopen maanden in de Nederlandse bioscopen van een berg af gaat en een oogst heeft veilig te stellen. In Sepp de Wolvenvriend was het doel van de neerwaartse tocht de veiligstelling van de kaasvoorraad, in Solan & Ludwig: De Grote Kaasrace ging het al meer om de race dan de kaas. In Raafje met de Rode Sok gaat het om de race en is er geen kaas meer in het spel. Alsof ze elkaar spiritueel opvolgen.

Raafje met de Rode Sok is ook net als Solan een vogel met zwarte veren die van racen houdt, een grote mond heeft en een belangrijke les moet leren: dat hij meer aan anderen moet denken en zijn eigen plezier niet altijd voorop kan stellen. En net als Solan heeft hij een dommige, vriendelijke grote vriend. Gelukkig voor Raafje kan hij zijn plezier combineren met onzelfzuchtigheid.

Raafje veroorzaakt namelijk een regelrechte ramp, wanneer hij met zijn zeepkist tegen de voorraadschuur botst, waarin het eten van de dieren in het bos ligt opgeslagen. De schuur stort in en de wintervoorraad eten rolt de rivier in terwijl in het bos nauwelijks meer iets te oogsten valt.

De dieren zullen dus naar de winkel moeten om in de winter iets te kunnen eten. Maar daar hebben ze geld voor nodig. Gelukkig organiseren de bevers net een zeepkistenrace, met als eerste prijs honderd goudstukken. Raafje kan dus zijn fouten goedmaken door de race te winnen. Zoals ze in The Simpsons zouden zeggen: ''Racen. De oorzaak van en de oplossing voor alle problemen in het leven.'' Raafje en zijn grote vriend Eddie de Beer 'met zijn bulderbenen' nemen het op tegen drie andere teams, inclusief de papegaai Rinaldo, wiens vader en grootvader beroemde coureurs zijn.

Rinaldo lijkt misschien eerst de 'schurk' van het verhaal, met zijn blitse wagen die veel sneller is dan alle andere. Maar al gauw blijkt dat hij alleen rijdt omdat zijn vader dat wil, en zelf meer zin heeft in fluit spelen. Tijdens de race worden de rivalen vrienden die elkaar de overwinning en prijs gaan gunnen. Niet alleen Raafje leert wijze lessen. Doordat je beiden de winst gaat gunnen, wordt de eindrace ook voor volwassenen spannend. Natuurlijk komt alles straks vast wel goed, maar hoe? Raafje met de Rode Sok is bedoeld voor kinderen van drie tot acht jaar oud (volgens de marketing) en is inderdaad vrij eenvoudig qua opzet en uitvoering. De film zal geen prijs winnen voor de animatie, maar als simpel vermaak is de film heel effectief.

Raafje met de Rode Sok wordt uitgebracht in de Nederlands gesproken, maar is net als vele van dit soort kinderfilms eigenlijk niet Nederlands. Dit keer komt het origineel uit Duitsland, met de titel Der Kleine Rabe Socke - Das Große Rennen. In Duitsland is het alweer de tweede film over Raafje, Eddie, Mevrouw Das en alle andere dieren in het bos, na Der Kleine Rabe Socke. Die kwam de grens niet over, maar het zou niet misstaan als eventuele latere vervolgen dat in de toekomst wel doen.