The Lego Movie 2: The Second Part
Recensie

The Lego Movie 2: The Second Part (2019)

Dit vervolg op de succesvolle animatiefim uit 2014 is minder origineel qua plot, maar nog steeds een lust voor het oog.

in Recensies
Leestijd: 3 min 51 sec
Regie: Mike Mitchell | Cast (stemmen): Chris Pratt / Kees Tol (Emmet), Elizabeth Banks / Georgina Verbaan (Wyldstyle/Lucy), Will Arnett / Gerard Ekdom (Batman), Tiffany Haddish / Berget Lewis (Queen Watevra Wa'Nabi / Koningin Wiedanook Watdanook), Jason Momoa / Dylan Haegens (Aquaman), Stephanie Beatriz / Holly Mae Brood (Sweet Mayhem / Lieve Chaos), Alison Brie / Pip Pellens (Unikitty), e.a.| Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2019

Dat het niet per se een slecht idee hoeft te zijn om een (animatie)film te baseren op beroemd speelgoed bewezen de makers van The Lego Movie vijf jaar geleden al. De animatiefilm van regieduo Phil Lord en Christopher Miller combineerde het Deense constructiespeelgoed waar we allemaal groot mee zijn geworden met een charmant verhaal over de goedgemutste bouwvakker Emmet die de strijd met Lord Business aanging.

Dit ging gepaard met heerlijk houterige animaties en een wereld die vrijwel geheel werd opgetrokken uit Legosteentjes. Je zou het bij wijze van spreke met een dikke portemonnee en een flinke dosis fantasie kunnen nabouwen en naspelen. Na veel matige animatieseries vormde de geslaagde aanpak van The Lego Movie het fundament voor een aantal Legofilms, waaronder ook The Lego Batman Movie en The Lego Ninjago Movie.

Een vervolg op de film waar het allemaal mee begon was uiteraard onvermijdelijk. Het valt de makers te prijzen dat ze niet op de oude voet zijn verder gegaan en zelfs een aantal personages uit het eerste deel links hebben laten liggen. Wel word je meteen en gehaast in het verhaal gesmeten. Kennelijk is het Brickburg niet erg goed vergaan. De Legowereld is aangevallen door de schattig uitziende maar agressieve Duplo's (Lego's submerk voor peuters dat dit jaar precies een halve eeuw oud is).

Vijf jaar later ligt de bouwblokkenwereld er niet bepaald lekker bij. Brickburg is een aftandse vervallen stad waar Emmet weliswaar nog steeds zijn favoriete koffie kan scoren, maar die nog het meeste weg heeft van een locatie uit Mad Max. De aanblik van een ingestort Vrijheidsbeeld in wat nu Apocalypseburg heet roept weer herinneringen op aan The Planet of the Apes. Wanneer Emmets vrienden waaronder Unikitty en Lucy worden ontvoerd door de kwaadaardige van vorm veranderende Queen Watevra Wa'Nabi moet de in oranje tenue gehesen goedzak wel in actie komen.

Maar is Emmet wel echt een held of is hij vooral goed in trouw zijn en de beste vriend uithangen, aldus de lezing van de eens als Wyldstyle bekende Lucy. In zijn missie om zijn vrienden te redden van de slijmende maar ogenschijnlijk boosaardige buitenaardse koningin komt Emmet oog in oog en zij aan zij te staan met de megalomane en stoere Rex die in alles de tegenpool is. Emmet wil niets liever dan ook net zo stoer en heldhaftig zijn als zijn nieuwe vriend.

Waar het eerste filmavontuur rondom het populaire speelgoed nog draaide om de verschillende Legowerelden en de grapjes rondom het gebruik ervan is The Lego Movie 2: The Second Part universeler van opzet en thematiek. De vraag wie een held of een loser is had in praktisch elke familiefilm ingepast kunnen worden. Daar komt bij dat het verhaal rommeliger en minder rechtlijnig is. Emmet heeft de simpele taak om zijn vrienden te redden, wat hooguit wat bespiegelingen over goed en fout oplevert.

Het gevolg is een serie kunstgrepen en een nieuw aanstekelijk liedje à la Everything is Awesome. Kortom: meer van hetzelfde. Wat betreft kleurgebruik en toon is dit tweede deel een stuk mistroostiger en verkent het weliswaar nieuwe terreinen, maar de humor slaat minder goed aan dan in de voorganger. Bovendien wordt de stijlbreuk waarmee het eerste deel eindigde en waaruit bleek dat Emmet, Lucy en hun vrienden hun avonturen in de fantasierijke hoofden en hobbykamers van enthousiaste bouwers beleefden te vaak van stal gehaald. De magie wordt telkens doorbroken door live action-beelden.

Dit laat onverlet dat de animaties wederom van hoge kwaliteit zijn. Ook al is alles uit de computer komen rollen, je krijgt door de fijntjes uitgewerkte texturen compleet met vingerafdrukken, krassen en vetvlekken het idee dat je met echte Lego te maken hebt. Grandioos zijn de momenten waarop Emmet en zijn vrienden stante pede een voertuig in elkaar moeten zien te flansen. De nummers van de onderdelen vliegen je om de oren.

Qua plot had het allemaal dus een stuk origineler gekund, maar de personages en animaties zijn wederom van hoge kwaliteit. Het resultaat is een wilde achtbaanrit die af en toe even tot stilstand komt en meer is dan een vehikel om merchandise mee te slijten. Toch blijft het een leuke bijkomstigheid dat veel van de voertuigen en figuurtjes die op het witte doek voorbijkomen ook in het echt verkrijgbaar zijn. Blijf zitten voor de credits: deze zijn helemaal een lust voor het oog.