Nina Wu
Recensie

Nina Wu (2019)

Taiwanese mindfuckfilm met een zeer eigentijdse draai over een actrice met dromen, trauma's, nachtmerries en herinneringen.

in Recensies
Leestijd: 2 min 52 sec
Regie: Midi Z | Cast: Wu Ke-Xi (Nina Wu), Vivian Sung (Kiki), Kimi Hsia (No.3), Shih Ming-shuai (Director), Tan Chih-wei (Producer), Lee Lee-zen (Mark), Hsieh Ying-hsuan (Casting director), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2019

'Zinderend geheim', dat is de letterlijke vertaling van de oorspronkelijke titel Juo Ren Mi Mi. Het heeft wat knulligs op een typisch Aziatische manier, hoe zo'n titel blootlegt waar de filmmaker naar streeft: je te laten sidderen van spanning. Maar dat lukt. Regisseur Midi Z spint met ogenschijnlijk gemak garen bij een droomachtige vertelling die trauma en nachtmerries aaneenrijgt. Nina Wu doet sterk denken aan eerdere films, maar slaat op cruciale momenten een vernieuwende weg in.

Als het actrice Nina deze keer niet lukt om door te breken, gaat het nooit gebeuren. Na een reeks korte films en reclames mag ze op auditie voor een grote spionagethriller. Maar daar zitten haken en ogen aan. In de film zal ze naakt moeten, en de regisseur is veeleisend en tiranniek. Nina begint zichzelf te verliezen tijdens de opnames. Maar voor je het weet is het toch al voorbij, is de film een succes en Nina een Taiwanese wereldster. En net dán scheurt de boel open. Terwijl ze naar haar geboortedorp moet om haar zieke vader op te zoeken, drijven oude gevoelens en vooral trauma's naar boven.

Nina Wu is een puzzel. Heel vaak denk je dat je naar een bepaald soort scène kijkt, en ineens kom je erachter dat je op het verkeerde been bent gezet. Dit psychologische drama desoriënteert en ontspoort heerlijk, in de traditie van films als Perfect Blue en The Black Swan, en slaagt erin veel meer dan slechts een mindere kopie daarvan te zijn. Vooral doordat de eigentijdse draai die eraan wordt gegeven - met elementen van #metoo - nooit verzandt tot een goedkope gimmick. Deze film is door hoofdrolspeelster Wu Ke-Xi geschreven met oprechte woede, en dat voel je.

Dat persoonlijke schemert ook steeds door in haar invulling van de rol als Nina. Ze is breekbaar, vurig en intens, en dan weer gevangen in haar eigen web van onzekerheid en melancholie. Wu Ke-Xi is het hart en de ziel van deze vertelling, ze speelt het enige volledig afgeronde personage. En dat is passend in een vertelling die in hoofdzaak een verkenning is van haar psyche. Ze is een vrouw van geheimen. Nodige geheimen. Als andere figuren in de film meerdere kanten blijken te hebben, dan altijd door de lens van Nina's persoonlijke beleving.

De regisseur werkte ook mee aan het script, wat ervoor zorgt dat hij een ferme grip heeft gekregen op de ingewikkelde materie. En hij benut de middelen van het filmmaken uitgebreid om de subjectieve vertelling kraakhelder te maken. Wat is de echte realiteit van Nina Wu? Wat is de wereld van de spionagefilm binnen deze film? En wat gebeurt alleen in het hoofd van de hoofdpersoon? En zelfs dan is de scheiding tussen droom, fantasie en traumatische herinnering vaak niet meteen duidelijk. Precies zoals het hoort.

Het is vooral knap dat er uiteindelijk wel degelijk naar een vrij helder eindpunt wordt toegewerkt, en vooral een dat alle eerdere twijfel en illusie rechtvaardigt en haarscherp aanzet. Nog steeds valt er over allerlei details te discussiëren hoe je ze moet opvatten, tijdens de naborrel met vrienden. Maar we weten wat Nina is overkomen, wat het met haar heeft gedaan. Dat zie je niet zo vaak bij dit soort vage films: een duidelijke én bevredigende conclusie.