Recensie

Fin de Siglo (2019)

Trip down memory lane in Barcelona, waar de geliefden Ocho en Javi elkaar twintig jaar geleden al eens ontmoetten.

in Recensies
Leestijd: 2 min 14 sec
Regie: Lucio Castro | Scenario: Lucio Castro | Cast: Juan Barberini (Ocho), Ramon Rujol (Javi), Mia Maestro (Sonia), e.a.| Speelduur: 124 minuten | Jaar: 2019

Twee mannen ontmoeten elkaar in Barcelona. Dat blijkt niet de eerste keer te zijn. In Lucio Castro's veelbelovende speelfilmdebuut Fin de Siglo ontvouwt zich een intiem liefdesverhaal. Een kortstondige vakantieliefde of een langdurige diepgaande relatie? Het is maar hoe je je het herinnert.

Schrijver Ocho arriveert in zijn airbnb in Barcelona. Op een pakje boter en wat flesjes bier na is de koelkast leeg. Geen warm ontvangst dus. Hij wandelt wat door de stad, langs de prachtige architectuur en natuur. Hij eindigt op het strand, waar hij oogcontact heeft met een andere man. Daar blijft het bij. Beiden verlaten het strand zonder een woord met elkaar gewisseld te hebben.

Toeval of niet, later loopt die man onder het balkon van Ocho's airbnb door. Ocho roept "Kiss", de tekst die op de shirt van de man staat. Javi heet hij en hij is regisseur. Ocho nodigt hem uit om wat te komen drinken in zijn appartement. Van het een komt het ander. Waar een gesprek aanknopen nog een behoorlijke opgave leek, wordt intimiteit snel bereikt. De camera schuwt het niet. Integendeel, Castro legt het in een vrij expliciete scène vast.

Tijdens de nadere kennismaking die volgt, blijkt dat Ocho en Javi elkaar al eens eerder hebben ontmoet. Op subtiele wijze switcht Fin de Siglo tussen verschillende tijden. De genuanceerde overgangen van heden naar verleden (en terug) in combinatie met het feit dat zowel de jongere als de oudere versie van Ocho en Javi door dezelfde acteurs worden gespeeld, schept soms wat verwarring. Desalniettemin past het goed bij de meanderende stijl van de film.

Ocho slentert wat af in de film, alleen, in stilte, of samen met Javi, filosoferend over het leven. Ze slenteren door de stad, een park of een museum, terwijl de camera hen van een afstandje observeert. Zelden worden de personages van dichtbij gefilmd. De mannen lijken af en toe te verdwijnen in het indrukwekkende decor dat Barcelona biedt. Hierdoor krijgt de stad in Fin de Siglo prominente aandacht, wat zeker geen straf is.

Fin de Siglo betekent "Einde van de eeuw". Ocho en Javi ontmoetten elkaar in 1999. Javi was bezig met de productie van een documentaire over het jaar 2000, het jaar waarin de wereld zou veranderen. De jonge mannen lachten daar om. En terecht. Twintig jaar later is de seks tussen hen nog steeds hetzelfde en is het alsof ze nooit van elkaar gescheiden geweest zijn. Misschien zijn ze dat ook wel nooit geweest. Hun herinneringen kunnen daar geen duidelijkheid over scheppen. Wat wel zeker is, is dat Javi zijn documentaire nooit heeft afgemaakt.