Recensie

Bruised [Netflix] (2020)

Halle Berry deelt rake klappen uit als MMA-vechtster, maar haar regiedebuut heeft het vizier wat minder scherp staan.

in Recensies
Leestijd: 2 min 28 sec
Regie: Halle Berry | Scenario: Michelle Rosenfarb | Cast: Halle Berry (Jackie Justice), Adan Canto (Desi), Sheila Atim (Bobbi Buddhakan Berroa), Danny Boyd Jr. (Manny Lyons Jr.), Adriane Lenox (Angel McQueen), e.a. | Speelduur: 129 minuten | Jaar: 2020

Het is direct duidelijk dat deze film over mixed martial arts (MMA) een feministische insteek heeft en een nieuw perspectief wil bieden. Bruised opent met een montage van vechtende vrouwen en mannelijke commentatoren die zich buigen over de kwestie van vrouwen in deze harde wereld: "Volgens de meeste mensen horen vrouwen niet eens te boksen." Een van die vrouwen is Jackie Justice ofwel Jacqueline, gespeeld door Halle Berry die ook de regie voor haar rekening neemt.

Berry's personage verliest in de openingsmontage een wedstrijd. Erger nog, ze verlaat de ring om aan de klappen van haar tegenstander te ontkomen, wat haar een lachertje maakt. Vier jaar later is ze aan lager wal geraakt. Ze is een schoonmaakster bij rijken en wordt slechts herkend op straat door mannen die haar menen toe te moeten snauwen dat ze vroeger 'hot' was. Met deze start lijkt Bruised wat gemakzuchtig de seksistische vechtsportwereld in het vizier te nemen, maar naarmate de film vordert blijkt het gelukkig interessanter dan dat.

Zoals te verwachten bij een sportfilm als deze gaat Jackie op zoek naar een nieuwe manier om de top te bereiken. Op de weg daarnaartoe liggen obstakels, zoals haar traumatische verleden en haar manager en minnaar die haar klein houdt vanwege zijn eigen minderwaardigheidscomplex. Daarnaast krijgt ze haar kind Manny weer onder haar hoede nadat zijn vader is doodgeschoten.

Het standaardverhaal van een vrouw die langzaam haar leven weer op de rit krijgt en de eendimensionale manager zorgen ervoor dat de speelduur van ruim twee uur zwaar weegt. Het script haalt de prima regie van Berry onderuit. Berry weet de vrouwelijke personages en de verhaallijn rond het moederschap naar een hoger niveau te tillen met het sterke acteerwerk. Niet alleen zijzelf imponeert fysiek en met de diepgang die ze het personage geeft, maar ook haar vrouwelijke trainer Bobbi, gespeeld door Sheila Atim, wordt succesvol tot leven gebracht.

Bobbi is in zekere zin het hart van de film en ontkomt grotendeels aan stereotypering. Haar chemie met Jackies zoontje en haar inspanningen om hem te helpen omgaan met de explosieve thuissituatie leveren scènes op die emotioneel raken. Helaas liggen er te veel andere problemen op de loer, waardoor een onderwerp als kindermisbruik bijna in een bijzin wordt afgedaan. Door het wel te benoemen, maar in de lucht te laten hangen, weet de film nooit een overtuigend geheel te vormen.

Met Bruised laat Berry zien dat ze het in zich heeft om een sterke acteursfilm neer te zetten, maar aan artistieke visie ontbreekt het enigszins. De degelijke regie gaat daardoor verloren in een ongebalanceerd script. Gelukkig zorgen de sterke performances van Berry en Atim en vooral het intense eindgevecht van Berry ervoor dat de film toch nog met een positieve noot eindigt.

Bruised is te zien bij Netflix.