Recensie

Writing with Fire (2021)

Intieme documentaire over vrouwen onderaan de sociale ladder in India die een journalistiek platform bouwen.

in Recensies
Leestijd: 1 min 54 sec
Regie: Sushmit Ghosh en Rintu Thomas | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2021

Een groep dappere Indiase vrouwen heeft een belangrijk journalistiek platform opgezet. Deze dalit-vrouwen, die in het Indiase kastenstelsel helemaal onderaan de maatschappelijke ladder staan, moeten een hoop obstakels overwinnen om hun werk te kunnen uitoefenen. Bij de krant die ze hebben opgezet, Khabar Lahariya, werken alleen dalit-vrouwen. Deze documentaire brengt een belangrijke ode aan journalistiek onder zeer moeilijke omstandigheden.

Onder leiding van verslaggever Meera probeert Khabar Lahariya mee te gaan met de moderne tijd. Er worden smartphones uitgedeeld, maar veel vrouwen weten niet hoe ze met deze technologie om moeten gaan. De hele basis moet aan ze uitgelegd worden, waaronder het toetsenbord en waarom je horizontaal en niet verticaal moet filmen. De gewenste online verslaggeving blijkt in eerste instantie moeilijk, maar al snel slaat het YouTube-kanaal van de vrouwen aan.

Tot voor kort was het onvoorstelbaar dat dalit-vrouwen als journalist aan het werk zouden kunnen. Slechts gewapend met een smartphone filmen de vrouwen politieagenten, illegale mijnbouwers, hindoe-nationalisten en politici. Ondanks dat ze als vrouw en dalit ondergeschikt zijn, geeft hun journalistieke werk ze wel degelijk een vorm van macht. Met beperkte middelen delen ze belangrijke verhalen met een groot publiek.

Writing with Fire maakt al snel duidelijk hoe slecht het gesteld is met de positie van de vrouw in India. De situatie is behoorlijk beklemmend. De journalisten doen meer dan eens verslag van groepsverkrachtingen en geweld tegen vrouwen. Het opkomende hindoe-nationalisme van premier Modi zorgt ervoor dat de positie van de vrouw nog meer lijkt te verslechteren.

In de thuissituatie hebben de vrouwen veel minder macht. Dicht op de huid gefilmd laat de documentaire zien dat hun echtgenoten en vaders niet altijd even blij zijn met hun werk. Ze verwachten dat hun vrouwen meer aan het huishouden doen of dat ze snel een man vinden om de naam van de familie niet te veel te schande te maken.

Toch ligt de focus in Writing with Fire niet op de onderdrukking, maar juist op het verzet tegen deze onderdrukkende krachten. Uiteindelijk biedt deze documentaire, ondanks het levensgevaarlijke werk waar de vrouwen zich aan wagen, een hoopvolle boodschap. Verandering is mogelijk. Ook van het eeuwenoude kastensysteem. Writing with Fire is intiem, onbevreesd en bevestigt de cruciale rol van de journalistiek in een democratie.