Ticket to Paradise
Recensie

Ticket to Paradise (2022)

Exen Julia Roberts en George Clooney kibbelend op Bali. Je kunt er weinig op tegen hebben, ook al is het gefilmd in Australië.

in Recensies
Leestijd: 2 min 57 sec
Regie: Ol Parker | Scenario: Daniel Pipski | Cast: Julia Roberts (Georgia), George Clooney (David), Kaitlyn Dever (Lily), Maxime Bouttier (Gede), Bilie Lourd (Wren), Lucas Bravo (David), e.a. | Speelduur: 104 minuten | Jaar: 2022

Wat is vervelender dan twee kibbelende geliefden? Twee kibbelende ex-geliefden. De net afgestudeerde rechtenstudent Lily kan erover meepraten. Haar ouders zijn vijf jaar samen geweest en vechten elkaar bij ieder onvermijdelijk treffen, ze hebben immers een dochter samen, de tent uit. Zelfs als ze bij Lily's afstuderen naast elkaar worden gezet kunnen ouders Georgia en David niet het fatsoen opbrengen om zich even in te houden.

Pluspunt is dat de bekvechtende exen gespeeld worden door Julia Robert en George Clooney. De laatste verklaarde enkele jaren geleden zich nooit meer te wagen aan het romkomgenre. Kennelijk was Roberts als tegenspeler voldoende reden om op deze belofte terug te komen. Of het moet de locatie van het grootste deel van de film zijn. Clooney had vast al zijn krabbel onder het contract gezet toen bleek dat Australië moest doorgaan voor Bali.

Na wat haar moeder 'negentig uur aan examens noemt' is Lily wel even toe aan een vakantie met bestie Wren. Voordat ze zich in het werkende leven stort, reizen de vriendinnen af naar het zonovergoten Bali. Een maand later zit het tweetal er nog want Lily is er de liefde van haar leven tegengekomen met wie ze in het huwelijksbootje wil stappen. Om hun dochter te behoeden voor een soortgelijke hel als hun eigen huwelijk zit er voor Georgia en David weinig anders op dan de handen ineenslaan om de bruiloftsplannen te saboteren.

Hoe amusant het verbale getrouwtrek ook is tussen acteergrootheden Roberts en Clooney: zelfs uit hun monden gaat het op den duur vervelen. Hun gevatte, snerende een-tweetjes blijken niet de motor te zijn van de nieuwe romantische komedie, maar slechts de aanjager. Het is bovendien een wonder dat Lily haar ouders niet eens tot de orde roept over hun kinderachtige gedrag. Het is een wijze keuze om niet alles om het gekissebis van twee exen te laten draaien.

Wat volgt zijn korte episodes waarin ze allerlei Balinese ceremonieën op weg naar de eeuwige verbintenis frustreren. Dit gebeurt onder het veel geprevelde credo van het feit dat een huwelijk moet plaatsvinden op 'het juiste moment, op de juiste tijd en onder de juiste omstandigheden'. Ondertussen moet Lily alle zeilen bijzetten om haar ouders ervan te overtuigen dat haar romance met zeewierboer Gede niet enkel een vakantieliefde is maar een gevalletje van liefde op het eerste gezicht.

Tussen de regels gaat de dooddoener schuil dat Georgia en David er gewoon van balen dat ze gefaald hebben als echtpaar. Vervelender is dat scenarist Daniel Pipski het cliché van in balans komen in een omgeving waarin alles draait om familiegevoel en onthaasting te pas en te onpas van stal haalt. Tot goedkope slapstick laat hij het gelukkig nergens komen, maar hij deinst niet terug voor de onvermijdelijke tegenslag en penibele omstandigheden die aanleiding geven om eens goed met elkaar te praten.

Al vanaf het moment dat ex-geliefden Clooney en Roberts tegenover hun vrienden verkondigen hoe vreselijk hun relatie al was vanaf het moment van het aanzoek kun je uittekenen waar het allemaal naartoe gaat. Ook Georgia's nieuwe vlam, een Franse piloot zonder eigen mening, is overduidelijk van tijdelijke aard. Zoals het een aangename romkom betaamt gaat het niet om de uitkomst maar om de weg ernaartoe. Bij Ticket to Paradise is het honderd minuten kijken naar prettige acteurs op een aangename locatie. Dat het niet echt Bali is, blijkt slechts een kleine domper.