Guy Ritchie's The Covenant [Prime Video]
Recensie

Guy Ritchie's The Covenant [Prime Video] (2023)

Het onrecht dat Afghaanse tolken is aangedaan door de Amerikanen wordt verhuld met een heroïsch verhaal over nota bene loyaliteit.

in Recensies
Leestijd: 2 min 41 sec
Regie: Guy Ritchie | Scenario: Guy Ritchie, Ivan Atkinson, Marn Davies | Cast: Jake Gyllenhaal (Kinley), Dar Salim (Ahmed), Sean Sagar (Jizzy), Ella Nilson (Eva), Anthony Starr (Eddie Parker) e.a. | Speelduur: 123 minuten | Jaar: 2023

Na twintig jaar bezetting trokken de Amerikaanse troepen zich in 2021 terug uit Afghanistan. De Taliban rukten direct weer op en maakten niet alleen het leven zuur van de vertrekkende militairen, maar ook van hun Afghaanse tolken. Guy Ritchie's The Covenant is bedoeld als eerbetoon aan deze lokale vertalers, die nog steeds door de Taliban worden vervolgd en vermoord. Jammer genoeg krijgt Guy Ritchie het niet voor elkaar om het onrecht dat hun is aangedaan overtuigend in beeld te krijgen.

Sergeant John Kinley en zijn vertaler Ahmed speuren als onderdeel van een explosieveneenheid Afghanistan af, op zoek naar Talibanstrijders die bommen vervaardigen. De lokale bewoners bij wie Ahmed moet aankloppen kijken hem met vuige blikken aan en vervloeken hem; voor veel van hen is hij niet meer dan een verrader. De bedreiging van zijn familie moet Ahmed verdragen in ruil voor de belofte van visums, die hen een betere toekomst beloven in de Verenigde Staten.

Dit onuitgesproken pact tussen Kinley en Ahmed, ook wel een 'covenant' genoemd, staat centraal in de film. Wanneer na een heftig vuurgevecht Kinley en Ahmed de wildernis in worden gejaagd door hun tegenstanders, komt hun band op scherp te staan. Toch bewaren ze een respectvolle houding, maar vertrouwen ze elkaar? Nooit. Veelal zwijgend voegen ze zich naar hun rollen binnen de Amerikaanse rangen, en hakken ze als een geoliede machine de terroristen in de pan.

De realistische weergave van de gevechten, inclusief het rondstrooien met technische termen en imponerende legervoertuigen, geeft de film zijn opwindende randje, maar dit aspect overschaduwt al gauw de band tussen Ahmed en Kinley. De sergeant blijft een harde militair met een onwrikbaar doel voor ogen. Binnen zijn visie wordt Ahmed niet veel meer dan een trouwe dienaar van de Amerikanen, ongeacht zijn vaardigheden of intelligentie. Behalve discipline en loyaliteit wordt geen enkel emotioneel zijpad getolereerd voor de twee acteurs.

De aanwezigheid van testosterongevulde vechtersbazen is een van de weinige kenmerken in Guy Ritchie's The Covenant die zijn naam boven de titel rechtvaardigen. Zijn kenmerkende filmstijl, bekend uit Snatch of The Gentlemen, is verder nauwelijks te herkennen in het dorre landschap en het simpele plot. Hij slaagt er wel in de missie van Kinley en Ahmed te verheffen tot een heroïsch verhaal over Amerikaanse en Afghaanse samenwerking, waarbij de laatste ernstig tekort wordt gedaan.

Guy Ritchie's The Covenant (de officiële titel, om verwarring met de gelijknamige horrorfilm te voorkomen) vertelt het schrijnende verhaal van de 'vergeten tolken', die moesten vechten voor een vreemd land én hun visum. Dit concept komt alleen nooit sterk naar voren in de film. Makkelijker is het om Afghaanse vrijheidsstrijders met bosjes om te leggen en met luchtondersteuning de restjes op te ruimen. In plaats van bijtende kritiek te leveren op het falen van de Amerikaanse staat, wordt de film eerder een uithangbord voor het leger met vette gadgets en heldhaftige mannen. Het maakt de aftiteling des te wranger wanneer er foto's van grijnzende soldaten voorbijkomen, de arm om hun tolk heen geslagen.

Guy Ritchie's The Covenant is te zien bij Prime Video.