Hier en daar zorgt Lindsay Lohan nog voor een leuke cameo, maar we kunnen toch wel stellen dat haar gloriejaren als actrice achter haar liggen. Geen enkele film laat dit zo goed zien als Irish Wish, een inspiratieloze, domme en totaal niet grappige film waar geen greintje denkvermogen of talent aan te pas lijkt te zijn gekomen.
Het flinterdunne verhaal draait om Maddy, die naar Ierland reist voor de bruiloft van Emma, haar beste vriendin, en Paul, een beroemde schrijver waar ze voor werkt en smoorverliefd op is. De redenen voor die verliefdheid gaan waarschijnlijk niet verder dan het een knappe man is. In Ierland stuit Maddy tijdens een wandeling op een grote boom waarbij een heilige verschijnt die haar één wens geeft. Maddy wenst dat zij de persoon is met wie Paul gaat trouwen. Die wens komt uit.
Vanzelfsprekend komt er een tweede knappe kerel in beeld, waardoor het ineens de vraag is of Maddy haar wens nog wel vervuld wil hebben. Ook bij haar nieuwe mogelijke vlam lijkt de liefde enkel gebaseerd op uiterlijk. Toch is dit de leidraad van deze film. Die valt echter niet serieus te nemen wanneer de onvermijdelijke dramatische scènes zich aandienen.
Doordat de opzet en het verhaal wat kinderachtig aanvoelen is het soms niet helemaal duidelijk wie precies de doelgroep is. Qua vertelling, muziek en humor lijkt Irish Wish een film van twintig jaar geleden, waardoor hij flink achterhaald aandoet. Het is alsof Lindsay Lohan denkt nog steeds dezelfde films te kunnen maken als in haar gloriejaren. De tijden zijn echter veranderd.
Vrijwel alle muziek in de film klinkt zielloos en voegt niets toe. Het geluid is bij tijden bijzonder slecht gemixt, waardoor sommige actiescènes veel luider klinken dan de dialogen. Daarnaast is het lichtgebruik erbarmelijk slecht; veel scènes ogen als een soapserie met veel te felle belichting. Het camerawerk lijkt zelfs te zijn gedaan door iemand die net van de filmacademie komt en zonder narratieve reden wil laten zien welke soorten shots er allemaal zijn.
De humor is ook opmerkelijk saai. Wanneer de wens van Maddy in vervulling gaat, is ze zich daar nog niet van bewust. Doordat ze niet gewend is aan een intiem samenzijn met Paul, weer ze op die momenten totaal niet hoe ze zich moet gedragen. De eerste keer is dit al niet heel grappig, maar bij de vijfde keer heeft de humor toch echt het pand verlaten.
Door het magere verhaal en de slechte uitwerking zijn de beslissingen en gedragingen van de personages totaal overtrokken. Zowel de regisseur als de schrijver hebben vooral ervaring met Hallmark-kerstfilms en Irish Wish wekt de indruk dat ze dat niveau nooit zullen overstijgen. Wellicht is de boodschap nu nog duidelijker: Lindsay, houd het maar bij de cameo's.
Irish Wish is te zien bij Netflix.
