Recensie

Ralph Breaks the Internet (2018)

In dit vervolg is het internet het strijdtoneel van vele dwaze verwikkelingen met heerlijke humor en vooral zelfspot.

in Recensies
Leestijd: 3 min 28 sec
Regie: Phil Johnson en Rich Moore | Cast (stemmen): John C. Reilly (Ralph), Sarah Silverman (Vanellope), Gal Gadot (Shank), Taraji P. Henson (Yesss), Jack McBrayer (Felix), Jane Lynch (Calhoun), e.a. | Speelduur: 112 minuten | Jaar: 2018

Met de komst van Pixar en de inlijving van deze studio door Walt Disney zou je haast vergeten dat Disney nog steeds een eigen animatielijn heeft. Inmiddels telt het canon, dat begon met Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen en titels omvat als Bambi, Pinokkio en The Lion King, zevenenvijftig titels. De nieuwste aanwinst is Ralph Breaks the Internet, het vervolg op de succesvolle animatiefilm Wreck-It Ralph.

Disney is de eigen serie blijven voortzetten ondanks het feit dat de studio vrijwel helemaal is overgestapt op de computer als voornaamste tekengereedschap. Zes jaar geleden konden we al kennis maken met de forsgebouwde en oersterke Ralph, die als hoofdfiguur fungeerde in zijn eigen arcadespel. Eigenlijk was Ralph een slechterik die als missie had zo'n beetje alles met zijn enorme vuisten te vernielen. Maar Ralph was er wel klaar mee om de schurk uit te hangen.

In het onvermijdelijke vervolg zien de figuurtjes uit de speelhalspellen een nieuwe vijand opdoemen. Het internet zit namelijk vol onbekende geheimen en verleidingen. Ralphs voormalige vijand, maar inmiddels beste vriendin Vanellope, verveelt zich dood in haar rijkgekleurde racespel waarin eigenlijk nooit meer iets spannends gebeurt. Ralph probeert de sleur te doorbreken door een bonuslevel in Vanellopes spel te introduceren. De gewaagde race die volgt loopt hopeloos verkeerd af en het stuurwiel van Vanellopes klassieke arcadespel breekt.

Omdat het spel niet langer meer gemaakt wordt, zit er niets anders op dan diep in de buidel te tasten voor een nieuw stuurwiel. De enige plek waar het attribuut nog te verkrijgen is, is op internet. Ralph, Vanellope en hun computervrienden moeten online geld bij elkaar zien te scharrelen om het stuur via eBay te bemachtigen. Door een stupide actie van de impulsieve Vanelope is de prijs ook nog eens flink opgelopen.

Wat betreft aanpak en opzet doet dit tweede deel Wreck-It Ralph denken aan de hopeloos geflopte The Emoji Movie. Hier blijkt maar weer eens dat iedereen prima plaatjes kan animeren, maar dat alles valt en staat met een goed verhaal en fijntjes uitgewerkte personages. Op dit vlak zit het wel snor in een rijk geanimeerde wereld die barst van de details. Dat de zoektocht van Ralph en zijn vrienden vooral een aaneenschakeling van losstaande scènes is doet er dan ook weinig toe. Dat heb je immers ook als je aan het surfen bent en steeds weer op wat nieuws stuit.

Het werkt bovendien heerlijk verfrissend als de makers de contrasten opzoeken. Zo belanden Ralph en de overdreven schattige Vanellope ineens in een wel heel ruw racespel. Precies het verzetje waar Vanellope naar op zoek was, maar het is ook een onbekende wereld waar het gevaar in elke hoek schuilt. De donkere, onheilspellende kleuren vormen een prachtige afwisseling met de veelkleurige tinten waarmee het wereldwijde web is vormgegeven.

Net als in het voorgaande deel barst Ralph Breaks the Internet van de cameo's, verwijzingen en toespelingen. Dit komt het sterkst naar voren op de momenten dat Disney zichzelf op de hak neemt. Verreweg de meest geslaagde scène is die waarin een heel legertje Disney-prinsessen hun opwachting maakt. Zelfs de vertaling naar het digitale canvas pakt geslaagd uit en bovendien zijn alle nog levende vertolksters van de prinsessen ingevlogen om de stemmen in te spreken. De makers spelen ook nog eens met het clichématige en veelal weinig geëmancipeerde voorkomen van de heldinnen.

Juist door het vermogen tot zelfspot en het aankaarten van de moderne digitale wereld waarin communiceren op een wel hele aparte manier gebeurt, is dit tweede deel van Wreck-It Ralph een geslaagd animatie-avontuur met lagen voor zowel jeugdige kijkers als een volwassen publiek. De voornaamste kritiek is het overvolle plot en de soms wel hele snelle actie en achtervolgingen. Het zijn kleine smetjes op een verder vrijwel ongeschonden blazoen. Of Ralph Breaks the Internet als klassieker de boeken in gaat, valt nog te bezien. Pluspunt is een nieuw liedje van Alan Menken, de man die met zijn magische muziek Disney eind jaren tachtig mede uit het slop trok.