Deze Zweedse romkom skiet zich hopeloos vast in de soapclichés.
Over de top en boordevol sprookjes. Dankzij Amy Adams en Maya Rudolph is dat niet storend.
Deze moderne bewerking van A Christmas Carol weet precies hoe flauw de grappen moeten zijn voor een degelijke kerstfilm.
Rechtlijnig portret van een Afghaanse vrouwelijke burgemeester blijft summier over haar dagelijkse strijd voor vrouwenrechten.
Uitmuntende documentaire over diversiteit en tolerantie, verpakt in dikmaakpak en witte baard.
Met een betere opbouw en een grotere climax had deze komedie een moderne klassieker kunnen worden.
Gaat weer een stapje verder in exorcisme-onzin, maar gelukkig kort en vermakelijk.
Wetenschap en religie strijden in 1862 om het lot van het Ierse meisje Anna, een heilige of zondaar in wording.
Het surrealistische spiegelbeeld van Iñárritu overtuigt vooral visueel.
Gaspar Noé gaat op meeslepende wijze de confrontatie aan met de dood.
Over de vondst van koning Richard III, verteld vanuit het perspectief van de vrouw die het werk deed en geen credit kreeg.
Deprimerend portret van een uitgerangeerde volkszanger aan de rand van de samenleving. Van Ulrich Seidl, dan weet je het wel.
Een sprookjesachtig verhaal over het doen van drie wensen en de liefde.
Mooie momenten met meiden in Egypte, maar geen goed geheel.
Een kleine vogelkliniek in New Delhi staat onder druk, door een ongezond klimaat en een verdeelde maatschappij. Klinkt bekend?