New Delhi is een van de grootste metropolen ter wereld. Vele miljoenen mensen krioelen door deze eindeloze kluwen van straten, verkeer en industrie. Een opeenhoping van dit niveau brengt altijd de nodige problemen met zich mee. Voor mens en dier is de stad meer dan slechts een bodemloze put van kansen en mogelijkheden, het levert ook gevaar op. In All That Breathes verzorgen twee broers de roofvogels die uit de vervuilde stadslucht naar beneden vallen, terwijl de stad en haar inwoners voor de broers zelf ook niet altijd even vriendelijk zijn.
Het is voor de broers Saud en Nadeem een uit de hand gelopen tienerhobby. De wouw, een veelvoorkomende roofvogel in India, heeft ook New Delhi als vindplaats voor voedsel en problemen ontdekt. Dozenvol van deze roofvogels worden gewond de garagebox van Saud en Nadeem binnengebracht, waar zij ze met zelf aangeleerde kennis van dierengeneeskunde weer op de been krijgen. Dit charmante concept is helaas onhoudbaar en wordt van alle kanten bedreigd. Is het niet het toenemende aantal vogels dat hun hulp nodig heeft, dan zijn het wel de overstromingen en stroomstoringen die hun simpele kliniek in de stad blijven teisteren.
All That Breathes brengt knap in beeld hoe de mannen, ondanks hun kneuterige onbeholpenheid en onderlinge verschillen en frictie, toch een verschil kunnen maken. Het is misschien slechts een klein verschil, maar het blijft niet onopgemerkt. Aan de horizon gloort het hoop van een buitenlandse investeerder die de kliniek in staat zou stellen een veelvoud aan vogels te helpen, met echte faciliteiten en tijd voor een echte studie. Tegelijkertijd komt er een binnenlandse maatschappelijke stroom op gang tegen de moslimminderheid waar zij deel van uitmaken. Die stroom bedreigt voor hen veel meer dan alleen het voortbestaan van de vogelkliniek.
Zo vormen het bestaan van de broers, het leed van de vogels en het leven in New Delhi een eindeloze cirkel van metaforen. Alles grijpt in elkaar, verwijst naar elkaar en is met elkaar te vergelijken, misschien zelfs wel op globale schaal. Misschien verwijst de titel All That Breathes naar hoe de mensheid moet omgaan met alles wat ademt. Want ook al verschillen de mannen qua persoonlijkheid nogal eens, zij blijven elkaar koesteren en helpen.
Hoewel het moeilijk is die laag niet uit de documentaire te halen, blijft een belerend vingertje op dit hogere niveau uit. De broers en hun wouwen staan centraal, hun verhaal is nu eenmaal een ontegenzeggelijk treffende schets van een generatievraagstuk. All That Breathes toont het grote belang van het kleine doorzetten, hoe juist het onverstoorbaar doorwerken van onbeduidende mensen voor een ommekeer kan zorgen. Zelfs al ben je het niet altijd met elkaar eens.
