Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now
Recensie

Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now (2019)

Een smakelijke amuse voor eenieder die de nieuwe versie van Apocalypse Now gaat zien.

in Recensies
Leestijd: 2 min 50 sec
Regie: Baris Azman | Cast: Chas Gerretsen e.a.| Speelduur: 32 minuten | Jaar: 2019

De verhalen over de opnamen van Apocalypse Now zijn misschien wel net zo bekend als het verhaal van de film zelf. De chaotische productie resulteerde al in de fascinerende documentaire Hearts of Darkness: A Filmmaker's Apocalypse, maar daarmee is nog lang niet alles verteld. Immers, eenieder die destijds op de set rondliep, heeft wel een verhaal. Onder al die mensen bevond zich ook een Nederlander: Chas Gerretsen. Aanvankelijk bekend geworden als oorlogsfotograaf (onder meer actief in Vietnam), verkaste hij in de jaren zeventig naar Hollywood om daar als setfotograaf aan de slag te gaan. In die hoedanigheid kwam hij terecht op de set van Apocalypse Now. Ter gelegenheid van het veertigjarig jubileum van die film en het uitkomen van de Final Cut vertelt hij in Dutch Angle: Chas Gerretsen & Apocalypse Now over zijn ervaringen.

Deze documentaire houdt het lekker simpel door de praatgrage Gerretsen de gehele speelduur aan het woord te laten, terwijl zijn verhaal wordt geïllustreerd door de vele foto's die hij maakte tijdens de filmopnamen. Na eerst in zevenmijlslaarzen door zijn voorgeschiedenis te hebben gewandeld, wordt Apocalypse Now aangesneden, waarvoor hij niet minder dan zes maanden op de set doorbracht. Een dergelijke periode is voor de gemiddelde film een zeer lange opnametijd, maar voor deze film was het slechts een derde. Voor zijn verhaal helpt het zeker dat Gerretsen arriveerde toen de productie al aardig was ontspoord. Een van de eersten over wie hij spreekt, is Dennis Hopper (die immers een fotograaf speelt in de film). Hij vertelt dat die toen tenminste nog regisseerbaar was. Dat zegt wel iets over de rest, want Hopper stond niet bepaald bekend als een makkelijke acteur.

Over praktisch iedere medewerker met wie Gerretsen contact had, weidt hij kortstondig uit. Daarmee maakt hij aardig inzichtelijk hoe deze mensen omgingen met de stress van de opnamen. Tijdens die vertellingen komen foto's van de betreffende acteurs in beeld, al is het ietwat jammer dat onder de naam van de acteurs niet de rol in Apocalypse wordt vermeld, maar andere films waarvan we deze persoon zouden kunnen kennen. De verhalen over de filmproductie worden netjes afgewisseld met uitweidingen over Gerretsens taak als setfotograaf. Voor promotionele foto's worden immers geen shots uit de film gebruikt, maar speciale foto's gemaakt, met de acteurs poserend op de set. Dat maakte Gerretsen op de even drukbevolkte als gespannen set van Apocalypse Now een wat ongemakkelijke verschijning, aangezien hij als enige niets bijdroeg aan het maken van de film, maar wel dezelfde decors en acteurs tot zijn beschikking had als de regisseur.

Met een speelduur van slechts een halfuur is Dutch Angle moeilijk als bioscoopwaardige documentaire te beschouwen, maar lijkt het meer op iets wat je als bonusmateriaal op de nieuwe dvd-uitgave verwacht aan te treffen. De documentaire wordt dan ook met name vertoond in combinatie met de nieuwe versie van Apocalypse Now (lees onze recensie), bij wijze van opwarmertje. De voornaamste kanttekening die daarbij kan worden geplaatst, is dat de documentaire als voorprogramma niet per se geschikt is voor degenen die de hoofdfilm voor het eerst gaan bekijken. Het overgrote deel van de foto's is namelijk gemaakt op de set van het kamp van kolonel Kurtz, waar het slotstuk zich afspeelt. Voor onervaren kijkers zou het aanzien van dat kamp een verrassing moeten zijn, maar dat maakt de documentaire helaas onmogelijk. Kijken op eigen risico dus.