M. Night Shyamalans nieuwste film is vooral erg teleurstellend.
Tragikomische sciencefiction in de stijl van Charlie Kaufman. Zelfs qua kwaliteitsniveau gaat de vergelijking helemaal op.
Deze thriller over haat en nijd tussen twee zakenvrouwen weet eerst werkelijk te thrillen, maar vliegt uit de bocht en eindigt als mislukt detectiveverhaal.
Wat al te minimalistische arthousefilm schetst een grauw beeld van het leven in Bulgarije, maar weet daarbij slechts sporadisch te boeien.
Coming-of-agedrama van Mark de Cloe dat zich afspeelt in de tulpenvelden. Sprookjesachtig Nederland.
Laatste en minste deel van François Ozons trilogie over de dood.
Juliette Binoche was nog nooit beter als in deze intellectuele verhandeling over origineel en kopie die wel iets te veel op het verstand en te weinig op het hart mikt.
Komisch meesterwerk! Als Ben Stiller een rol had gespeeld.
Actiefilm met Angelina Jolie verlangt terug naar de tijd waarin Amerika nog begreep wie de vijand was.
Een door Jerry Bruckheimer geproduceerd toverfestijn, waarbij het visuele vuurwerk de personages overschaduwt.
Een zeer aardig vervolg op Predator en Predator 2, waarin de mens wederom wordt opgejaagd door een mysterieus wezen.
Regisseur Oliver Hirschbiegel weet maar al te goed hoe een film beklemmend te maken, maar slaagt er niet in zijn nieuwste prent overtuigend af te ronden.
Ambitieuze politiethriller van de regisseur van Training Day kan ondanks slimme vertelstructuur niet verbloemen een slappe herhalingsoefening te zijn.
Inventieve en originele actiethriller van de bovenste plank van de maker van The Dark Knight, die zich afspeelt in droomwerelden.
Spannende psychologische thriller die sterk gebruik maakt van minimalistische middelen, maar het aan het einde voor zichzelf verpest.