Wie deze zomer voor Spanje of Duitsland is gevallen, kan de vakantiemodus nog wat verlengen met Fall for Me. Deze luchtige Duitstalige thriller paradeert een stoet mooie mensen op Mallorca. Spannend wordt de film door het voorspelbare plot nergens, waardoor de kijker wordt verleid om zelf siësta te houden met het verstand op nul.
De Amerikaanse regisseur Sherry Hormann weet wat de verkooppunten van haar film zijn: de bosrijke landschappen van Mallorca en het afgetrainde, gladde lichaam van hoofdrolspeelster Svenja Jung. Beide worden dan ook tot vervelens toe getoond in Fall for Me. De film had net zo goed 'Fa for Me' kunnen heten. Een flink deel van de ruim anderhalf uur oogt als de roemruchte topless-reclames van het Duitse parfummerk.
Op het paradijselijke Spaanse eiland vinden we tegenwoordig ook veel Duitsers. Zeeland werd toch een beetje te saai, vermoedelijk. Ter plaatse graven ze vooral kuilen voor elkaar. De zusjes Lilli en Valerie vallen in de film daardoor allebei voor bad boys die uit zijn op hun moeders vakantiehuisje. "Nett reicht nicht!", roepen ze met enige zelfspot aan het begin. Ook vrouwen denken, met flink wat zon op de bol (en alcohol erin), met iets anders dan hun hersenen, suggereert de film.
Door de internationale cast wordt voornamelijk Duits gesproken, een taal die een deel van de acteurs duidelijk niet goed beheerst. Vooral de Franse acteur Victor Meutelet dreunt in de rol van de schurk Manu zijn teksten robotachtig op, wat de geloofwaardigheid van deze oplichter nog verder ondermijnt.
Lilli wantrouwt de vlam van haar jongere zus Valerie begrijpelijkerwijs al snel. Een van de weinige interessante psychologische elementen is de moeite die zij zich moet getroosten om Valerie van Manu's slechte bedoelingen te overtuigen. Liefde maakt blind, luidt niet voor niets het cliché, maar de oogkleppen waarmee Hormann en scriptschrijver Stefanie Sycholt hun personages laten rondlopen zijn zo dik als de muur van een koel Spaans vakantiehuisje. Dat ook Lilli op haar beurt voor de louche barman Tom valt, doet haar overtuigingskracht uiteraard geen goed.
Zij en haar nieuwe lief Tom hebben het merendeel van de film genoeg tijd voor vakantieseks. Er komt zelfs wat voedselerotiek bij kijken, naast gedartel op meer voorspelbare locaties als dampende disco's en maagdelijke stranden. Wellicht doordat regisseur Hormann zelf een vrouw is, hebben de erotische scenes gelukkig wel een zekere klasse. De female gaze zorgt toch altijd voor wat extra sensualiteit.
Redden kan het de film niet. Er is géén zweet in het scenario gestoken. De zussen hebben het bijvoorbeeld nergens uitgebreid over de dood van hun moeder, wat nog voor een traumatisch laagje aan hun escapisme had kunnen zorgen. Misschien was het ook te veel gevraagd van acteurs die meer om hun uiterlijk dan om hun speelkwaliteiten zijn uitgekozen. Wanneer de teksten vervolgens even doorzichtig worden als de zomerse gewaden, ligt lachwekkendheid op de loer. Wat trouwens te denken van oplichters die geen wachtwoord op hun laptop hebben?
Pas na anderhalf uur vallen de schellen eindelijk van de ogen van de domme zussen, maar die van de kijker zitten dan allang dicht. Een goede film over oplichters heeft meer twists nodig dan de kijker bij kan houden. En paart dat bovendien aan een duizelingwekkend tempo om de onvermijdelijke plotgaten te dichten. Fall for Me sjokt juist naar de eindstreep. Zelfs op het meest basale niveau faalt het scenario hopeloos: om nog iets van een gevaarlijke finale op poten te zetten, komt er in de derde akte plotseling een pistool tevoorschijn. Dat ding had natuurlijk in de eerste akte getoond moeten worden, letterlijk, of desnoods... figuurlijk.
Fall for Me is te zien bij Netflix.
