Charmante dansleraar Antonio Banderas leert een stel probleemkinderen van een middelbare school in New York stijldansen en op zichzelf te vertrouwen.
Overdrijven is ook een kunst en die kunst verstaat Dennis Quaid in zijn Bush-parodie dusdanig slecht dat het nog bijna medelijden met het gewraakte staatshoofd oproept.
Jos de Putter slaagt er in om via de teksten van Dylan vragen op te roepen over de tijd waarin met name Amerikanen op dit moment leven en de twijfels en angst die hen meer dan ooit doet verlangen naar de het zoeken van betekenis.
Avonturenfilm zonder een grammetje overtollig vet.
Een extra uur oeverloos gelul over niets maakt van deze bleep experience alleen maar een langere lijdensweg.
Als de herhaling toeslaat en het einde maar niet in zicht komt verslapt echter de aandacht en verdwijnt het dunne laagje kippenvel.
Een vrij gezapige, niet zo spannende en zelden grappige romantische komedie.
Soms spectaculaire, maar voornamelijk holle en zielloze actiefilm.
Geen echt interessante verfilming.
Na het zien van de film dient de pijnlijke vraag zich op waarom het boek nu ook alweer zo'n hype was.
Met zichtbaar genot gaat Depp compleet kopje onder in zijn portrettering van seksuele vrijheid, dronkenschap en allerhande eerloos gedrag.
In zijn speelfilmdebuut richt regisseur Gomes zich vooral op het individuele verlangen naar hoop, geluk en betekenis.
Soderberghs nieuwste filmexperiment is niet helemaal geslaagd, maar tot op zekere hoogte wel interessant.
Controversieel onderwerp in een algemeen als meesterwerk bestempelde film van Louis Malle.
Een staaltje totale filmgekte