Degelijk geregisseerde maar nietszeggende actiethriller over een lek in de veiligheidsdienst rondom de president van Amerika.
Een clichématige tienerdansfilm met een belachelijke plot, slechte dialogen en slecht acteerwerk.
Combineert de plastische gruwelijkheid van moderne horrofilms met de ambiance van het origineel.
Een ode aan de vrouw en haar overlevingskracht.
Drie jonge gangsters veroveren in de jaren 60 de onderwereld van Rome.
Eerder een herschepping van dan een hommage aan de tv-klassieker van weleer.
Nostalgische, van tragiek doordrongen terugblik op het Havana van eind jaren vijftig.
Makkelijk verteerbare horrorfilm richt zich op het wat jongere publiek.
In hun wanhopige zoektocht naar een sterke grap, worden ook de filmmakers van You, Me and Dupree in de valstrikken van het komediegenre gelokt.
The Wind that Shakes the Barley [recensie]
Singer gaat voor menselijkheid en mythevorming, ten koste van speelsheid en lichtvoetigheid. Dat blijkt juist voor de Man van Staal de verkeerde aanpak.
Deze lekker enge, geslaagde horrorfilm vormt een goed begin van wat hopelijk zal uitgroeien tot een nieuwe generatie Nederlandse genrefilms.
Met dit charmante, wat voor de hand liggende drama onderzoekt regisseuse Nadda hoe je als Arabier en/of moslim in een westers land het geluk kunt vinden.
Je zou willen dat zijn boodschap zo onomwonden was als die in het fictieve Il Caimano.
Een plat verhaaltje over illegaal racen, doorspekt met een beetje romantiek en misdaad, fungeert als een platform voor spectaculaire stunts in snelle autos.