Onlangs werd de jaarlijkse Hollywood Black List vrijgegeven, waarop altijd de beste filmscripts staan die nog niet zijn verfilmd. Eerdere edities bevatten latere Oscarwinnaars als Slumdog Millionaire, The King's Speech, Argo en Spotlight, al hebben ook wat minder geprezen titels als 47 Ronin, Transcendence en Dirty Grandpa op de lijst gestaan. Desondanks is het een lijst om in de gaten te houden, want de kans is groot dat veel van deze scripts na enige tijd wel degelijk verfilmd worden. Het momenteel in de bioscopen draaiende Arrival stond bijvoorbeeld in 2012 nog op de lijst.

Een van de opvallendste titels die dit jaar de lijst siert, is James Cameron's Titanic. Voor eenieder die nu denkt dat die film alweer bijna twintig jaar geleden is uitgekomen: dat is hem niet. Het betreft hier namelijk een soort parodie die afspeelt in de achtergrond van James Camerons succesvolle rampenfilm van Hiervoor zou schrijfster Jen D'Angelo de kunst hebben afgekeken bij het absurdistische toneelstuk Rosencrantz and Guildenstern Are Dead. Daarin worden twee bijrolfiguren uit Williams Shakespeares Hamlet gevolgd, terwijl ze geregeld passages uit dit bekende werk vanaf de zijlijn gadeslaan.

Dit toneelstuk werd al eens verfilmd en was mogelijk ook de inspiratiebron voor The Lion King 3: Hakuna Matata, waarin de welbekende gebeurtenissen uit The Lion King worden getoond vanuit het perspectief van sidekicks Timon en Pumbaa. James Cameron's Titanic zou op zijn beurt draaien om een overbezorgde moeder die op het zinkende schip haar kinderen veilig probeert te houden, terwijl Jack en Kate op de achtergrond hun gepassioneerde romance beleven.

De vraag is of dit project kans van slagen heeft. Toen Rosencrantz and Guildenstern Are Dead in de jaren zestig voor het eerst werd opgevoerd, bevond Shakespeares Hamlet zich al lang in het publieke domein. Titanic daarentegen is nauwelijks twintig jaar oud en de schrijver-regisseur nog altijd in leven. Uiteraard is de Titanic-ramp zelf niet auteursrechtelijk beschermd, aangezien dit een historische gebeurtenis betreft. Het zijn enkel de fictieve hoofdpersonages waarmee Cameron zijn film vulde, waarop hij en de producerende studio de rechten hebben.

Echter, onder het mom van parodie mag er best veel en aangezien D'Angelo eerder actief was voor Funny or Die, lijkt het niet moeilijk te raden op welk genre haar film mikt. En ach, misschien kan Cameron er de humor wel van inzien en geeft hij toestemming. In zekere zin waren zijn Jack en Rose ook een soort Rosencrantz en Guildenstern, aangezien deze fictieve personages regelmatig in contact kwamen met mensen die wel echt op de Titanic waren. Eerst maar eens afwachten of de film er daadwerkelijk komt.