Regie: Andrew Cymek | Scenario: Brigitte Kingsley | Cast: Brigitte Kingsley (Liv), Joe Towne (Jake), Frank Chiesurin (Bradley), Kelly Krueger (Britt), Darin Brooks (Reggie), e.a. | Speelduur: 83 minuten | Jaar: 2023

Doorgaans blinkt het genre van de kerstfilm niet bepaald uit in originaliteit. Een veelgebruikt, hopeloos afgezaagd plot draait om een personage in de grote stad, dat wordt teruggeroepen naar het geboortedorp voor een crisis en daar tot de ontdekking komt waar het leven echt om draait. Dit laatste wordt vaak ingegeven door een nieuw opvlammende jeugdliefde. Videoland dropte aan het begin van deze maand een hele serie kerstfilms en het Canadese The Art of Christmas is meteen een zware dobber.

Feitelijk is de televisiefilm van Andrew Cymek een variatie op het net geschetste, afgezaagde thema. Liv is een kunstlerares die haar eigen schilderijen maakt en op het punt staat een grote expositie van haar eigen werk te openen. De tentoonstelling is georganiseerd door haar vriend Bradley, wiens vader als eigenaar van de galerie een groot fan is van Livs werk. Helaas loopt de expositie uit op een fiasco wanneer er brand in de keuken ontstaat en het meeste werk van Liv in vlammen opgaat.

Gelukkig wordt Liv een plan B aangereikt. Ze kan weer komen lesgeven op de plaatselijke middelbare school. De kunstenaar heeft bovendien een maand de tijd om weer een expositieruimte te vullen met nieuw werk, maar ze verkeert in grote creatieve armoe. Toch komt ze vanaf de in de soep gelopen tentoonstelling maar liefst drie keer dezelfde vent tegen. Deze Jake is een afgekeurde professioneel ijshockeyspeler die nu op dezelfde school lesgeeft. Het zal geen verrassing zijn waar het allemaal op uit zal draaien.

Het is lastig te beginnen met het opsommen van alle zaken waaraan het schort in deze zoetsappige en belabberd door hoofdrolspeler Brigitte Kingsley opgeschreven kerstromantiek. Het kent allereerst een hoge mate van voorspelbaarheid. Zo is Bradley een wederhelft die nauwelijks tijd voor Brigitte heeft en de twee hebben geen enkele klik. Jake is alles wat Bradley niet heeft en slooft zich uit om gevatte flirterige opmerkingen te maken. Het liefst zou je naar het televisiescherm willen roepen dat Liv en Jake maar meteen het bed in moeten duiken want daar gaat het toch op neerkomen.

Kingsleys vaardigheid als acteur is al net zo beroerd als haar schrijverstalent. De zinnen komen op geen enkele wijze natuurlijk haar mond uit, door haar monotone opdreuntoontje. Ze praat veelal binnensmonds en legt weinig dynamiek in haar stem. Goed, sommige mensen praten nou eenmaal zo, maar ook inhoudelijk lijken de dialogen de kijker voor debiel te verslijten. Werkelijk alles wordt aangekondigd en tot in den treure uitgelegd, zodat er geen enkele spontaniteit in doorklinkt.

Plotmatig worden elementen opgevoerd - een gepeste scholier waarvan niemand hoort wat voor snerpende zangstem ze heeft, de band met Bradley, Jakes liefdestrauma's - die allemaal een voor een worden opgehoest wanneer ze van pas komen. Over smaak valt niet te twisten, want zelfs Livs kunst oogt als een verplicht nummer en mist elke vorm van inspiratie. Eigenlijk kan je die constatering doortrekken naar deze hele film.

Als klap op de vuurpijl is de soundtrack die Cymek - een regisseur die grossiert in soortgelijke feestdagdraken - vrijwel alleen gevuld met kerstklassiekers. The Art of Christmas kent weinig kunstzinnigs en schreeuwt om enige vorm van originaliteit en creativiteit. Zelfs de digitale sneeuw ziet er vreselijk uit.

The Art of Christmas is te zien bij Videoland.