Regie: Lisa Aschan | Scenario: Marie Østerbye | Cast: Sanna Sundqvist (Sara), Charlotte Björck (Linda), Ia Langhammer (Helen), Amaël Blomgren Alcaide (Eliot), Ville Virtanen (Timo), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2023

Van alle menselijke emoties is rouw veruit het ingewikkeldst. Rouw komt namelijk nooit op zichzelf, maar is vrijwel altijd verweven met gecompliceerde omstandigheden. Dat geldt zeker voor de Zweedse Sara. Hoogzwanger staat ze in haar badkamer de boodschap van haar vriend Daniel aan de andere kant van de deur te absorberen dat ze maar uit elkaar moeten gaan. De volgende ochtend ligt de man levenloos in zijn nest. De doodsoorzaak: hartfalen.

Het feit dat Sara de situatie gelaten en apathisch ondergaat, het gevoel was immers weg, is tekenend voor de hele gang van zaken rondom het Zweedse drama Tack och Förlåt (bedankt en sorry). Er is natuurlijk een boel te regelen rondom de uitvaart, maar echt tijd om de situatie te laten inzinken gunt Sara zichzelf niet. Al is het maar omdat er binnen no time een bemoeizuchtige schoonmoeder op de stoep staat die te veel ruimte claimt. Het is echter een teleurstellende constatering dat de emoties bij Sara maar niet willen komen.

De dood van haar (ex)vriend zorgt er in ieder geval voor dat er op gedwongen wijze weer contact komt met oudere zus Linda. Zoals de regels van menig drama dicteren is zij de tegenpool van Sara. Linda heeft een kerel die alleen van haar profiteert, maar echt vastigheid wil ze het niet noemen. Gaandeweg wordt duidelijk wat er tussen de zussen heeft afgespeeld en welke verwijten ze elkaar maken. Vrijwel de enige aansporing om de Tack och Förlåt niet af te zetten is de nieuwsgierigheid naar de oorzaak van de zusterbreuk.

Want het duurt een behoorlijke tijd voor de twee zussen nou eens echt de reden van hun ruzie naar boven halen. Niet alleen is deze behoorlijk teleurstellend, echt inhoudelijk wordt het nooit. Wat voelt vooral Sara nou bij dit alles? Het komt maar niet aan de oppervlakte. Het is te makkelijk om deze emotionele vlakke aanpak enkel op de nuchtere en introverte Zweedse volksaard te schuiven. Want ook woede is een emotie en zelfs dit komt niet lekker uit de verf.

Door de afstandelijke toon van regisseur Lisa Aschan en de wijze waarop ze uiteindelijk de eindjes aan elkaar knoopt slaagt Tack och Förlåt er maar niet in zich echt in de ziel van de kijker nestelen. De luchtigheid die scenarist Marie Østerbye in de situatie probeert te leggen werkt bovendien averechts. De spaarzame gevoelens die worden geuit worden hierdoor tenietgedaan. Het is daardoor nog harder werken om mee te kunnen gaan in de vete tussen Sara en Linda.

Tack och Förlåt is te zien bij Netflix.