Gustav en Luca zijn twee documentairemakers die veel van hun vrienden naar het buitenland zagen gaan. De slechte economie, de hoge huurprijzen, de greep van Berlusconi op de politiek en de media van het land, het zijn slechts enkele van een waslijst aan redenen voor jonge getalenteerde mensen om hun heil ergens anders te zoeken. Ook Gustav, die van oorsprong Duits is, vindt het tijd om te vertrekken. Hij stelt Luca voor om te verhuizen naar Berlijn, waar de huren slechts éénderde bedragen van wat zij in Rome, hun huidige woonplaats, betalen. Luca wil echter in Italië blijven, hij houdt te veel van zijn land en hij drukt Gustav op het hart dat het land ook genoeg goede kanten kent. Om tot een oplossing van dit dilemma te komen besluiten de twee om een roadtrip door het land te maken. Hierna zullen zij beslissen of ze blijven of vertrekken.
De reis waarmee de mannen de liefde voor hun land terug willen vinden, maken ze in een oude Fiat 500. Het minuscule autootje verandert, als running gag door de documentaire heen, steeds van kleur, net als hun opinie over het land. Ondanks het toch wel zeer serieuze onderwerp van de documentaire weten de twee mannen de goede moed erin te houden. Gustav speelt de pragmatische kant van de Italianen en Luca zet zichzelf in de rol van de temperamentvolle Italiaan die beslissingen met het hart neemt. In enkele overduidelijk geacteerde, want zeer overdreven, confrontaties laten de twee zien over een goed gevoel voor humor te beschikken. Je begint de twee al vanaf het begin van de documentaire erg te mogen en je gaat dan ook als vanzelf meeleven met hun reis en de moeilijke beslissing die daarmee gepaard gaat.
De reis brengt ons naar verschillende Italiaanse ijkpunten, bijvoorbeeld naar de Bialetti-fabriek (van de wereldberoemde percolator), waar blijkt dat deze leegstaat en alle banen naar Roemenië zijn overgeheveld. Ook zien we hoe in Berlusconis mediaconglomeraat vrouwen verschrikkelijk behandeld worden en als stukken vlees op de beeldbuis worden tentoongesteld. Verder zien we hoe in Napoli door de maffia-invloed de vuilnis torenhoog op straat ligt opgestapeld. Ook gaan de jongens terug naar de plek waar zij als kleine jongens vakantie vierden om te ondervinden hoe ook daar alles totaal veranderd is.
De documentaire laat weinig positiefs zien en de jongens stellen zich ook zeer kritisch op tegenover hun eigen Italië. Ze sparen het land geen moment. Dit brengt de verschrikkelijke staat waarin het land verkeert feilloos naar voren, maar laat ook de andere kant van het verhaal zien. De jongens ontmoeten een aantal Italianen die met hart en ziel strijden om hun land te verbeteren. De personen die ze spreken zijn divers: van een feministische activist tot een homoseksuele katholieke burgemeester. Allen beamen dat het land in zware nood verkeert, maar zij weigeren zich daarbij neer te leggen en de makkelijke weg te kiezen: verhuizen.
De structuur en het ritme van de documentaire zijn uitstekend. De film is goed gemonteerd en ook de animatiebeelden die zo nu en dan verschijnen zijn vermakelijk en leuk gemaakt. Ook weet de film goed op te bouwen naar de uiteindelijke ontknoping: wat gaan Lucas en Gustav kiezen? Berlijn of Italië? Zelfs voor iemand die niets met Italië heeft zal deze documentaire geen ellenlange zit zijn omdat de regisseurs altijd de juiste balans weten te vinden tussen ernst, humor en luchtigheid. Italy: Love It or Leave It is een vermakelijke roadmovie geworden over twee jongens die een zware beslissing moeten nemen die veel invloed op hun verdere leven zal hebben. Daarbij is het ook nog eens een prachtig portret van een land in zwaar weer.
