Louis Davids zong het al in de jaren dertig: als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje. Hoewel daar genoeg uitzonderingen op te bedenken zijn, lijkt het voor vrouwen in Nigeria de bittere waarheid. Wilskracht hebben ze zeker, maar hoe ver ze daar mee komen, is de vraag. De Nederlandse Karin Junger maakte er een documentaire van die zowel inspireert als deprimeert.
Junger volgt een groep Nigeriaanse dames die er alles aan doet om uit de armoede te ontsnappen. Ze zijn een voor een prostituee geweest om rond te komen, maar proberen nu in een garage te leren om als automonteur aan de slag te gaan. Ze ogen sterk, vrolijk en ambitieus. Maar wrang genoeg laat Sexy Money zien dat zon inspirerende houding net zo goed als naïef kan worden gezien.
Van alle kanten worden de vrouwen tegengewerkt. De autoshop die kansarme vrouwen opleidt - nota bene een project dat wordt gefinancierd door de Nederlandse Eureko Achmea Foundation - wordt geleid door een directrice die het geld voornamelijk in haar eigen zak steekt. Terwijl zij interviews geeft over haar idealistische instelling, vertellen de vrouwen dat ze vrijwel niets van hun beloofde geld krijgen, waardoor ze evengoed hun lichaam moeten verkopen. En de gelukzoekers die naar Europa vertrokken, kwamen ontgoocheld terug. Hard aan het werk gezet als prostituee, opgelicht voor duizenden euros.
Het is frustrerend om te zien. Zo veel wilskracht, maar het haalt nauwelijks iets uit. Gaat deze situatie ooit verbeteren? Ergens halverwege de documentaire zien we dat het probleem complexer is. Een van de vrouwen doet er alles aan om haar dochter een betere toekomst te geven, zodat er op den duur misschien veranderingen zouden kunnen komen. Maar dan zien we dat het meisje op school wordt weggestuurd omdat haar lessen niet zijn betaald. Dat gaat ook niet, want haar moeder heeft het geld niet. Een vicieuze cirkel. Niet veel later blijkt het kind zwanger te zijn.
Doffe ellende dus in Nigeria, maar toch is het vooral optimisme dat overheerst in deze documentaire. In plaats van zich alleen te concentreren op de oneerlijke en schijnbaar machteloze positie van vrouwen in Nigeria, laat Junger ook zien dat het leven voor deze vrouwen gewoon door blijft gaan. Ondanks alle tegenslagen blijven ze onvermoeid doorzetten om sterker en onafhankelijker te worden.
Bij het zien van Sexy Money kun je je afvragen in hoeverre dat allemaal wel zin heeft. Iedere poging om verder te komen, lijkt te worden tegengewerkt. Veel mensen zouden de hoop waarschijnlijk al hebben opgegeven. Maar deze vrouwen niet. Naïef? Vooral bewonderenswaardig.
