Met de heerlijke serie Downton Abbey is het Engeland van begin twintigste eeuw weer helemaal hot. De mooie kostuums, het wel en wee van de bedienden en hun adellijke familie in een mooi landhuis houden miljoenen mensen over de hele wereld wekelijks gekluisterd aan de buis. Cheerful Weather for a Wedding probeert daar een graantje van mee te pikken. Naast de kostuums, de stiff-upper-lipfamilie en de respectvolle bedienden, hebben ze zelfs een van Downton Abbeys meest herkenbare castleden weten op te trommelen.
De film begint op de dag dat Dolly zal gaan trouwen. Dat ze hier niet helemaal achter staat, wordt duidelijk wanneer ze eerst haar ontbijt uitkotst om zich vervolgens met een flinke fles rum op te sluiten in haar slaapkamer. Beneden verzamelen zich de gasten, onder wie Joseph. Zijn komst maakt de andere mensen zichtbaar nerveus, vooral Dolly's moeder (Elizabeth McGovern, die eveneens de moeder speelt in Downton Abbey). Met flashbacks wordt duidelijk dat Dolly en Joseph een paar maanden daarvoor nog erg verliefd op elkaar waren. Joseph vertrok tijdelijk naar het buitenland, waarna Dolly meteen door haar moeder op vakantie werd gestuurd, waar ze haar aanstaande man ontmoette. Joseph wil Dolly graag vertellen hoe hij zich voelt, maar Dolly lijkt hier niks van te willen weten, ondanks haar duidelijke twijfels omtrent het voorgenomen huwelijk.
Als er een ding is wat Cheerful Weather for a Wedding weet te doen, is het treffend een sfeerbeeld op te roepen. Wanneer iedereen naar buiten gaat voor de verplichte foto, lijk je het druilerige weer en de ongemakkelijke sfeer te kunnen voelen. De flashbacks daarentegen zijn veel warmer met fellere kleuren en tonen op prachtige wijze de ontluikende liefde tussen Dolly en Joseph. Hoe het precies allemaal zit, kom je niet te weten. Er worden hier en daar slechts puzzelstukjes getoond, zonder dat de hoofdpersonen ooit hun gevoel uitspreken (zoals past bij het tijdsbeeld). Het beetje bij beetje ontvangen van de informatie waar je meer van te weten wil komen, zorgt voor een mooi opgebouwde spanning. De kijker raakt steeds meer betrokken bij de emotionele verwikkelingen die langzaam aan de oppervlakte dreigen te komen op de trouwdag.
Het is alleen wel jammer dat er zoveel personages worden uitgelicht. Je leert alle bruiloftsgasten en familieleden oppervlakkig kennen, zonder dat ze echt uit de verf komen. Soms zitten er grappige momenten in, maar veelal zijn het saaie opvullers tot je weer een stukje flashback te zien krijgt. De onverwachte wending aan het einde, is het ook net niet. Die had van het doek moeten spatten, in plaats van pruttelen en verwarren. Cheerful Weather for a Wedding is voor liefhebbers van op en top Britse producties en ingehouden romantiek niet het neusje van de zalm, maar toch zeker de moeite waard. Buiten deze doelgroep zal de film waarschijnlijk maar weinig mensen kunnen bekoren.
