Als komedie is Saturday Night vermakelijk. De loeiharde oneliners en ad rem gesprekken vliegen je rond de oren. En dat te midden van een waanzinnig half afgewerkt decor met een bloedstollende deadline. Het is namelijk slechts enkele uren tot aan de allereerste live uitzending van het legendarische programma Saturday Night Live. Deze vond plaats op 11 oktober 1975 en schudde het toenmalige televisielandschap door elkaar. Met controverse en voor die tijd revolutionaire sketches. Wie een fictiefilm met een duidelijke plot en uitgewerkte personages verwacht, blijft echter hongerig achter.
Een zwenkende camera neemt je mee achter de schermen van de eerste baanbrekende aflevering van Saturday Night Live. Wie niet misselijk is van de cameravoering, wordt dat zeker van de chaos. De regisseur schetst die namelijk nét iets te nadrukkelijk. Bij de props is er een lama gearriveerd in plaats van de gevraagde ezel. En het productieteam wappert met een nota: "Dit is geen budget, dit is een borgsom document!" De kijker krijgt het niet geheel onaangename gevoel van feestelijk te verdwalen tussen de uitzinnige hetze.
En daar zit de vrijheid blijheid sfeer van de jaren zeventig zeker ook voor iets tussen. Het seks, drugs en rock-en-roll-gehalte van deze film is hoog genoeg zonder compleet de bocht uit te gaan. En de uiterst vrome censuurdame van de NBC is een geschikte antagonist in al dat feestgedruis. Tussen de nerveuze chaos klopt ze regelmatig aan met naïeve vragen. Wat is een 'zipper dinner'? Wat is 'clam diving'? Heeft een 'golden shower' met yoga te maken? Humor die navigeert tussen puberaal en hilarisch.
Fans van snelle punchline comedy optredens beleven zeker kijkplezier aan deze film. Zo verzucht de regisseur tegen de vierkante beveiligingsagent: "You just hit a man with a Tony!" Waarop die de schouders ophaalt met: "I hit plenty of Tony's." Alleen laat het snelle tempo van de film geen ruimte over voor uitgediepte relaties of personages. Dat maakt dat het lot van deze televisiemakers de kijker ietwat koud laat. Er is weinig tijd over voor kwetsbaarheid of diepere emoties.
Maar moet dat altijd? Wie regelmatig een kleinschalige comedy show bijwoont, heeft ook niet elke avond nood aan een onvergetelijk epos. Als absurde sfeerschets slaagt deze komedie in zijn opzet. Daardoor storen de karikaturale figuren in deze film minder dan in andere. Denk: opdringerige avant-MeToo acteur met een pornosnor. Hippie met een hoofdband en een overdreven rechtvaardigheidsgevoel. Ze maken als het ware gewoon deel uit van het uitzinnige seventies decor.
En het plezier spat ervan af bij de acteurs. Weinig personages springen er echt uit maar de dialogen zijn vaak scherp. Toch even speciale vermeldingen voor Willem Dafoe als angstaanjagende tv-bons en de relatief onbekende Matt Wood als coked up bijtje. Bovendien bouwt de spanningsboog goed op naar de start van de live uitzending. De nerveuze film sleept je mee tot het einde. Al blijf je wel achter met de vraag of de gelijknamige New Yorkse theatershow geen beter podium is om dit verhaal te vertellen.
Saturday Night is te zien bij Netflix.
