The Devil Wears Prada
Recensie

The Devil Wears Prada (2006)

Geslaagde komische verfilming van de gelijknamige ‘chick lit’.

in Recensies
Leestijd: 2 min 39 sec
Regie: David Frankel | Speelduur: 110 minuten | Cast: Anne Hathaway (Andy Sachs), Meryl Streep (Miranda Priestly), Stanley Tucci (Nigel) e.a. | Jaar: 2006

Overal zul je lezen hoezeer The Devil Wears Prada dé film van actrice Meryl Streep is geworden. En inderdaad: haar rol als bitcherige hoofdredactrice van een - naar Vogue gemodelleerd - modeblad is een van de betere redenen om de film te gaan zien. Maar deze verfilming van de gelijknamige ‘chick lit’-bestseller van Lauren Weisberger is daarnaast ook gewoon een overtuigend geregisseerde komedie met goed getimede grappen en een cast van prima acteurs, waarbij nog eens extra ‘street credibility’ wordt gescoord door de vele topmodellen die hun medewerking toezegden.

Lauren Weisberger werkte zelf in 1999 als assistent van de invloedrijkste hoofdredacteur ter wereld op modegebied: Anna Wintour van de Amerikaanse Vogue. En ondanks dat de auteur ontkende dat haar hoofdpersonage Miranda Priestly op Wintour was gebaseerd, droeg haar voormalige bazin op de speciale voorpremière van de film wel zeer toepasselijk een outfit van Prada. Voormalig Sex and the City-regisseur Frankel volgt exact zoals in het boek de belevenissen van het weinig modebewuste meisje Andrea Sachs gedurende het jaar dat zij als assistente bij het modeblad Runway werkt.

Andy hoopt het onder haar beruchte, ijskoude bazin een jaar vol te kunnen houden waarna ze met die ervaring verder wil als journalist bij de kwaliteitskrant The New Yorker. Op kantoor wordt haar door iedereen voorgehouden dat miljoenen meiden een moord voor haar baan zouden doen, maar het laat Andy in het begin allemaal maar koud. Ze moet niets hebben van die opgeklopte ‘fashionista's’ en is niet van plan zich uit het veld te laten slaan door al hun hatelijke blikken. Vooral haar bazin is een takkewijf eerste klas dat over lijken gaat om haar standaard hoog te houden, een rol waarin Meryl Streep haar klasse moeiteloos bewijst.

Als na een paar maanden dan toch het onvermijdelijke moment zich aandient dat Andy ontslagen dreigt te worden omdat ze niet hard en modebewust genoeg is, gooit ze roer om. Ze laat zich restylen en gaat nu voor honderd procent voor haar baan. Haar vriendje ziet ze nauwelijks, maar het werk gaat als een dolle. Of zoals de vileine, nichterige Stanley Tucci haar uitlegt: “Als het slecht gaat met je privé-leven, ben je goed bezig op je werk, en als je privé-leven in rook opgaat, wordt het tijd voor een promotie.” Duidelijk is dat de weg die Andrea Sachs inslaat haar uiteindelijk geen geluk zal brengen.

The Devil Wears Prada slaagt er ruimschoots in om aan de hand van dit oppervlakkige verhaal over de zware prijs van maatschappelijk succes een frisse romcom te maken. Naast de fantastische cast waarin behalve Streep en Tucci vooral ook Emily Blunt overtuigt als valse collega van Andy, dankt de film veel aan de goede timing en de eigentijdse soundtrack met onder andere U2, Madonna, Belle and Sebastian en Moby. De modewereld blijkt de uitgelezen plaats voor een relaas over het belang van innerlijke schoonheid en dat gegeven wordt in de film op de perfecte manier uitgebuit. De medewerking van vele topmodellen maakt The Devil Wears Prada in al zijn buitensporigheid ten slotte tot hét moderne sprookje van 2006.