The Great Yokai War
Recensie

The Great Yokai War (2005)

Miike Takashi heeft met The Great Yokai War weer eens een volkomen krankzinnige film afgeleverd.

in Recensies
Leestijd: 1 min 55 sec
Regie: Miike Takashi | Cast: Kamiki Ryunosuke (Tadashi), Miyasako Hiroyuki, Kuriyama Chiaki (Agi), Sugawara Bunta, Toyokawa Etsushi e.a. | Speelduur: 124 minuten

De jonge, timide Tadashi wordt uitverkoren tot Kiminirijder tijdens een jaarlijkse optocht in zijn dorp. Hij begint pas te begrijpen wat dat betekent als hij opeens allemaal vreemde wezens, yokai, kan zien. Zij vertellen hem dat hij een groot zwaard moet halen bij de Grote Goblin, omdat er een demon is die de mensheid in duisternis wil begraven door de yokai in kwaadaardige, bloeddorstige machines te veranderen. Hoe? Door ze in een vuurzee te gooien die is ontstaan door alle menselijke haat en afkeer natuurlijk!

Miike Takashi heeft met The Great Yokai War weer eens een volkomen krankzinnige film afgeleverd. Zoals hij in Zebraman de superheldenfilm op de hak nam door de clichés van het genre belachelijk te maken en ze tegelijkertijd te eren, doet hij datzelfde nu voor de epische fantasiefilm, de avonturenfilm, de Disneyfilm en de monsterfilm. Hij mengt dit met een scala aan Japanse folklore, veel fantastische figuren en veel humor. Hij neemt zichzelf heel serieus maar tegelijkertijd ook weer absoluut niet en gaat daarin buitensporig ver over de top.

Alle clichés van de bovenstaande genres passeren de revue en worden tot in het extreme doorgevoerd. Reken o.a. op magische zwaarden die slechts één jochie kan hanteren, op een onwillige held die door liefde toch tot actie overgaat, op krakkemikkige bruggetjes, enorme, ronde, rollende stenen en een Tokyo dat wordt overspoeld door zowel boze machines als feestende paraplu’s. Voor de kinderen zijn er natuurlijk heel wat wijze lessen te leren en eenmaal volwassen kan het uitverkoren kind al die bizarre wezens uiteraard niet meer zien. Ondanks al die kindvriendelijkheid zitten er nog wel een aantal momenten in die niet zouden misstaan in de gemiddelde horrorfilm, dus helemaal geschikt voor de jongste kinderen is de film nu ook weer niet.

In deze dagen, waarin miljoenen worden uitgegeven om wezens tot leven te wekken met de computer, is het verfrissend om te zien dat goedkope poppen, make-up en gedateerde stop-motion effecten even leuk zoniet leuker zijn om naar te kijken. Daardoor is The Great Yokai War niet alleen een hilarische parodie op een scala aan genres en films, maar tegelijkertijd een ode aan de films die deze genres groot maakten.