Regie: Paco León | Scenario: Javier Gullón, Paco León | Cast: Dora Postigo (Dora), Carmen Maura (Coco), Carmen Machi (Maribel), Ayax Pedrosa (Muñeco), Luis Bermojo (José Luis) Wekaforé Jibril (Akin), e.a. | Speelduur: 117 minuten | Jaar: 2022

In het jaar 1900 verscheen The Wonderful Wizard of Oz van de Amerikaanse schrijver Frank L. Baum. Het verhaal, een uitgebreide allegorie van de Amerikaanse samenleving en de menselijke natuur, werd wereldberoemd toen het in 1939 werd verfilmd. The Wizard of Oz, geschoten in Technicolor, lanceerde de carrière van Judy Garland en bracht ons de klassieker Over the Rainbow.

Het boek van Baum werd de afgelopen eeuw eindeloos vaak gekopieerd, geïmiteerd en gepersifleerd. Een wel erg originele variant zien we in het licht dramatische maar vooral vrolijke en kleurrijke Spaanse drama [i]Rainbow[i]. De bekende figuren als de vogelverschrikker zonder hersens, de leeuw zonder moed en de tinnen man zonder hart zijn gemakkelijk te herkennen in de mannen die hoofdpersoon Dora in haar zoektocht naar haar moeder mee op sleeptouw neemt.

Dora is een vrolijke jongedame die met haar ruwharige teckel Totó en haar vader in een alleenstaand huis in het zuiden van Spanje woont. Het is dit keer geen orkaan die haar naar het land van Oz voert, maar de bekentenis van haar vader dat Dora's moeder nog leeft en zelfs een keer op bezoek is geweest. Het meisje besluit verhaal te halen bij de rijke Coco die met een goede vriendin samenleeft. Deze laatste blijkt Dora's grootmoeder en zij bekent dat moeder Pillar nog leeft.

Coco wil het liefst van haar echtgenoot af, maar de man sterft zelf voordat ze er een hand in kan hebben. Ze grijpt het onaangekondigde bezoek van Dora aan om haar een moord in de schoenen te schuiven. Het meisje vlucht en is er nu nog meer van doordrongen dat ze op zoek moet naar maar moeder die ergens in 'de hoofdstad' te vinden moet zijn.

Rainbow wordt bevolkt door kleurrijke personages die vrijwel allemaal buiten de reguliere samenleving vallen. Dora voelt direct een band met ze en samen gaan ze op weg naar de hoofdstad, natuurlijk een vertaling van de smaragden stad. Het zijn deze bijfiguren die het avontuur van Paco León jeu geven. Vooral Almodóvar-vedette Carmen Maura is prettig op dreef als de schmierende veel te verwende Coco. Haar interacties met vriendin Maribel zijn heerlijk vilein. We herkennen hier uiteraard de heksen in.

Leóns moderne sprookje laat zich niet helemaal classificeren als musical aangezien er niet om de haverklap wordt uitgebarsten in harmonieus gezang, maar er zijn wel veel muzikale intermezzo's. Dora wil het liefst zangeres worden en bij het aanvangen van exotische ritmes kan bijna niemand de voeten stilhouden. Als eenmaal de zweem van de muziek is gaan liggen of de trips die het kwartet in de auto beleeft zijn uitgewerkt, doet de realiteit weer haar intrede.

Dan heeft men het niet zo op homoseksueel gedrag (wat dat dan ook moge zijn) of slaapt men de roes uit. Soms is de extase best een prettige ontsnapping uit de harde werkelijkheid en de genadeloze oordelen van anderen. Rainbow zal mogelijk niet aan iedereen besteed zijn door de onconventionele aanpak en het alle kanten opschietende verhaal, maar dat zijn juist de grootste kwaliteiten van deze moderne hervertelling. Aanrader dus.

Rainbow is te zien bij Netflix.