Black Lotus
Recensie

Black Lotus (2023)

Trage actiefilm met Rico Verhoeven als ster van eigen bodem.

in Recensies
Leestijd: 2 min 12 sec
Regie: Todor Chapkanov | Scenario: Tad Daggerhart |Cast: Rico Verhoeven (Matteo), Frank Grillo (Saban), Marie Dompnier (Helene), Peter Franzen (Paul), Rona-Lee Shimon (Shiro), Kevin Janssens (Fischer), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2023

Kickbokser Rico Verhoeven gaf enkele jaren geleden aan na zijn sportcarrière acteur te willen worden. De vechtsporter had al kleine rollen in Bon Bini Holland 3, De Film van Dylan Haegens en Undercover, maar heeft nu toch eindelijk de hoofdrol in een actiefilm te pakken. De inzet moge duidelijk zijn: er een mooie Rico-show van maken.

Het zal niemand verrassen dat zijn acteerwerk weinig soeps is. Uiteraard hoeft hij geen Denzel Washington te zijn. Krachtpatsers zoals Dwayne Johnson, Arnold Schwarzenegger en Jean-Claude van Damme hebben hun succes ook niet te danken aan hun waanzinnige acteervaardigheden. Black Lotus lijkt dat echter niet te begrijpen en neemt zichzelf veel te serieus, waardoor de emotionele momenten plat op hun gezicht vallen.

Ondanks zijn spieren is Rico niet in staat de film te dragen, maar de schuld bij hem leggen is niet helemaal eerlijk. Geen van de acteurs speelt hun rol overtuigend en de film verliest enorm aan geloofwaardigheid als twee mensen met een dik Nederlands accent Engels praten. De regie en de slechte dialoog werken iedereen tegen, ondanks dat enkele aardig ervaren acteurs en actrices meespelen.

De film is op zijn best wanneer er klappen vallen. Er is een vermakelijke achtervolgingsscène door de straten van Amsterdam, waar een gigantische Rico op een veel te kleine fiets een auto weet bij te houden. De choreografie van de vuistgevechten is erg overtuigend en die scènes zijn dan ook verreweg de sterkste delen van de film. Ook Rico is daar (vanzelfsprekend) echt in zijn element.

Voor wie de bijna twee meter lange reus wil zien knokken moet zich alleen door ruim drie kwartier aan saai drama worstelen. Black Lotus kampt met forse tempoproblemen; de film is zo gefocust op de actie dat een fatsoenlijke ontwikkeling van het daadwerkelijke plot achterblijft. Frank Grillo speelt een grimmige maffiabaas, maar heeft een weinig dreigende aanwezigheid. Het meest onderhoudende van de draak van een eerste helft is een geforceerde imitatie van een scène uit Amsterdamned.

Black Lotus laat verrassend veel populaire locaties in Amsterdam zien. Hoewel de climax overduidelijk op een rustig tijdstip is gefilmd ziet het er bijzonder gelikt en cinematisch uit. Alle actie aan het einde is leeg geknok, maar de kwaliteiten van de kickboks-kampioen komen goed tot uiting in een aantal onderhoudende, zij het overdreven vechtpartijen. De film mag dan een valse start zijn voor Verhoeven, een carrière als actiester zit er wel in voor de topsporter. Hij moet alleen nog de juiste rollen vinden.