"Als iemand door wraak wordt verteerd wordt hij een demon." Zo luidt de tekst waarmee de de mangaverfilming Demon City opent. De filosofisch aandoende bewering is ook meteen een zeer compact samenvatting van het wraakepos van regisseur Seiji Tanaka. Sh?hei Sakata klokt niet dagelijks om negen uur in op zijn werk. Hij is namelijk een huurmoordenaar die op rigoureuze wijze afrekent met een yakuzaclan; een brute actie die hem duur komt te staan.
Want de wraak van de clan is zo mogelijk nog wreder. Sakata is nog niet goed en wel thuis of zijn vrouw en dochter Ry? worden op brute wijze door gemaskerde mannen omgelegd. Zelf komt de huurmoordenaar er ook niet zonder kleerscheuren vanaf. Hij wordt voor dood achtergelaten maar na een sprong van twaalf jaar leren we dat Sakata de aanslag heeft overleefd. Tot overmaat van ramp is de tweevoudige moord hem ook nog eens in de schoenen geschoven.
Ogenschijnlijk lijkt Sakata de resterende dagen van zijn leven als kasplantje te moeten slijten, kwijlend in een rolstoel. Maar een wonderbaarlijke wederopstanding ligt in het verschiet. Sakata komt rijdend het ziekenhuis binnen om er vervolgens wild om zich heen moordend weer uit te lopen. Vastberaden om de moordenaars te achterhalen begint de huurmoordenaar zijn oude beroep weer op te pakken, maar dan zonder bezoldiging.
Feitelijk is het iele rechtlijnige plot een groot excuus om zo veel mogelijk geweldexplosies op de kijker af te vuren. Of Sakata zijn doel bereikt staat niet ter discussie, wel hoe hij dit voor elkaar krijgt en vooral met hoeveel slachtoffers dit gepaard gaat. De weg naar ultieme genoegdoening ligt hierbij wel bezaaid met gemiste kansen. Deze schuilen voornamelijk in de uitwerking van zowel hoofd- als bijpersonages.
De burgemeester van het fictieve Shinjo City (waarbinnen Sakata zijn op computergames gelijkende levels compleet met eind- en tussenbazen moet zien af te ronden) is namelijk corrupt tot op het bot. De pers wordt de mond gesnoerd en de criminaliteit viert hoogtij. De burgervader zal zonder twijfel verlangen naar macht en aanzien, maar dat komt aanvankelijk enkel in een megalomaan bouwproject tot uitdrukking. Later blijkt de burgermeester nog veel viezere handen te hebben, maar deze onthullingen doen het personage weinig goed.
Halverwege heeft Tanaka's scenario nog een obligate twist in petto. Het is een gegeven dat mogelijkheden biedt om er wat broodnodige emotie in te gooien maar Tanaka laat die kans liggen. Het valt echter te betwijfelen of de doorwrochte genrefan zit te wachten op een diepgravende dramatische verdieping. Maar het enkele gegeven dat Sakata zijn queeste inzet om de dood van zijn familieleden te wreken is wel erg gemakzuchtig.
De actiescènes zijn legio, onoverzichtelijk en heerlijk chaotisch. Sakata maait simpelweg iedereen aan de kant die hem van zijn doel afhouden. Wie wie is en wat de motieven zijn om toch weerstand te bieden is van secundair belang. Dit maakt het er allemaal niet invoelbaarder of interessanter op.
De oorspronkelijke Japanse titel luidt Oni Goroshi wat letterlijk 'demonendoder' betekent. De vraag is echter welke demonen Sakata om wenst te leggen: die binnen in hem schuilen of de tegenstanders die hem het leven zuur maken.
Demon City is te zien bij Netflix.
