John Cena speelt in Heads of State de populaire acteur Will Derringer, die op zijn beurt de actieheld 'Water Cobra' speelt. Meeliftend op zijn eigen succes wordt Will ook nog eens president van de Verenigde Staten. Waarschijnlijk geen al te beste keuze van het Amerikaanse volk, maar in de echte wereld hebben we het al dommer meegemaakt. Wills Britse tegenhanger Sam Clarke is op conventionelere wijze naar zijn ambt geklommen. Sam diende in het leger, heeft inmiddels al zes jaar ervaring als Prime Minister en maakt in het algemeen een verstandiger indruk dan de POTUS. Geen wonder, want hij wordt gespeeld door Idris Elba.
Na een aanval op Air Force One en de daaropvolgende dropping in Wit-Rusland zijn de twee staatshoofden gedwongen samen te werken om veilig gebied te bereiken en de verrader binnen eigen geledingen te ontmaskeren. Het leidt tot een odyssee door een hele rij Europese landen, tal van gewelddadige confrontaties met handlangers van een Russische wapenhandelaar en een constante stroom verbale plagerijen over en weer.
Sam neemt Will niet serieus als acteur ("Ik hou van echte cinema!") en al helemaal niet als president en Will wordt het al snel zat om zich te moeten verdedigen ("Denk je niet dat ik ook weleens met Wes Anderson of Bong Joon Ho zou willen werken?") en steekt zijn mening over de saaie Brit(ten) niet onder stoelen of banken. De man is nogal een flapuit. De ene dialoog komt beter uit de verf dan de andere, maar het script is gevat genoeg om de nodige glim- en schaterlachen tevoorschijn te toveren.
De gedwongen samenwerking en de tegenstellingen tussen de Amerikaanse Will en de Engelse Sam vormen een goed uitgangspunt voor een actiekomedie die verder niet uitblinkt in originaliteit, maar voldoende vermaak biedt voor bij een lekkere bak magnetronpopcorn, thuis op de bank. Elba en Cena hebben de juiste chemie, waarbij - zoals te verwachten - degene die geen acteur speelt de beste acteur is. Elba dus.
En natuurlijk staan deze twee krachtpatsers ook in de actiescènes prima hun mannetje. De achtervolgingen en gevechten zijn goed gechoreografeerd, dynamisch en vaak erg komisch. Al die overduidelijk met CGI gecreëerde explosies en het volledig ontbreken van bloed en kogelgaten in de getroffenen nemen we maar voor lief. Hetzelfde geldt voor het plot dat weer eens alle ingrediënten samenvoegt die we al zo vaak in dit soort actiekomedies samengevoegd hebben zien worden: een lijst met staatsgeheimen, een hightech superorganisatie, verraad in de hoogste kringen en zelfs een vleugje romantiek.
Heads of State voert naast Elba en Cena nog een aantal bekwame acteurs in de bijrollen ten tonele. Priyanka Chopra Jonas speelt een geharde veldagent, Carla Gugino de vice-president van de Verenigde Staten, Jack Quaid een Jack Quaid-achtige beheerder van een safehouse en Paddy Considine mag de snode, Russische wapenhandelaar gestalte en stem geven. Waarom voor die laatste rol dan weer geen echte Rus is gecast is een van die wegen van Hollywood die ondoorgrondelijk blijven. Misschien krijgen zij geen visum voor al die landen waar de opnames plaatsvonden.
Heads of State heeft trouwens de uiterst ondubbelzinnige boodschap dat de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie essentieel is als verdediging tegen al het kwaad in de wereld en dus absoluut niet uiteen mag vallen. De vicepresident biedt zelfs zeer ruimhartig aan dat de Verenigde Staten de contributie van leden die zich aan het bondgenootschap willen onttrekken wel op zich zal nemen. Een boodschap die wij Europeanen kunnen waarderen, maar die eigenlijk nog onrealistischer is dan de parachutesprong die de twee staatshoofden uit de ontploffende Air Force One maken.
Heads of State is te zien bij Prime Video.
