Het gegeven van een levend wezen dat door bewust toedoen van een ander het tijdelijke met het eeuwige verruilt is lastig te associëren met de oer-Nederlandse term 'gezelligheid'. Toch kennen de Britten de term 'cozy murder' of 'cozy mystery', die vooral geïnspireerd door het oeuvre van Dame Agatha Christie enorm aan populariteit heeft gewonnen. Tot op de dag van vandaag is het wereldwijde bioscoop- en televisiepubliek dol op moordmysteries die zich in charmante Britse met cottages bezaaide dorpjes afspelen. Gezellige moord dus.
Tel hierbij op nog eens een afvaardiging van de zeer fijne acteurs die de Britse eilanden rijk zijn. Je zou dan ook denken dat de Amerikaanse regisseur Chris Columbus, bekend van titels als Home Alone, Mrs. Doubtfire en twee delen Harry Potter, zich onmogelijk een buil kon vallen aan de verfilming van het boek The Thursday Murder Club. Columbus wist namen als Helen Mirren, Pierce Brosnan, Celia Imrie en Ben Kingsley op de loonlijst te krijgen. Plek van handeling: een weelderig wooncomplex voor ouden van dagen.
Dat kon dus onmogelijk misgaan, maar dat doet het vreemd genoeg wel. De oudjes, die toch allemaal enorm kwiek ogen, wonen nog grotendeels zelfstandig in hun Downtown Abbey-achtige onderkomen. Nieuwkomer Joyce weet nog zo net niet of ze het er naar haar zin gaat krijgen. De oud-verpleegster wordt echter al snel betrokken bij een clubje, aangevoerd door de pientere Elizabeth, dat zich als doel heeft gesteld cold cases op te lossen. Ze kunnen Joyce' medische ervaring goed gebruiken bij het oplossen van een decennia-oude moord in het hart van Londen.
Maar er speelt meer in en rond het bejaardencomplex Coopers Chase in Kent. De twee huidige eigenaren hebben het met elkaar aan de stok. Ian Ventham wil de tent het liefst zo snel mogelijk verkopen aan een projectontwikkelaar. Zijn voormalig compagnon Tony Curran bezoekt nog regelmatig zijn oude moeder in Coopers Chase, dus piekert er niet over het van de hand te doen. Wanneer Curran levenloos in zijn woning wordt aangetroffen, staat de lokale politie voor een raadsel. Elizabeth en haar medespeurders weten zich op brutale wijze in het politieonderzoek te wurmen.
Het oorspronkelijke boek van Richard Osman is geschoeid op de klassiek whodunnit-leest van Agatha Christie, een genre dat gezien de Hercule Poirot-films van Kenneth Brannagh en de Knives Out-reeks nog steeds ongekend populair is. In Osmans boek speelt de moord zich grotendeels buiten het grondgebied van het seniorenonderkomen af en moet de zelfverklaarde moordclub regelmatig op pad om zich op de hoogte te laten houden. Ze klampen hierbij aan bij een ambitieuze politieagente die voorlichting op Coopers Chase kwam geven maar binnen afzienbare tijd een moordonderzoek onder haar hoede krijgt.
Toch weet Columbus, mede door de overdaad aan plot, het warme gezellige Britse gevoel niet op te roepen. Zo mist het gemeenschapsgevoel van de bewoners van Coopers Chase, al hebben ze als gedeeld doel sluiting te voorkomen. De Britten zijn juist zo goed in het neerzetten van sfeer, maar deze wordt telkens onderbroken door nieuwe ontwikkelingen in het moordmysterie. Wat daarnaast ook niet helpt is dat het scenario venijn en (zelf)spot mist. Zo zijn er talloze schoten voor open doel waar het gaat om de gevorderde leeftijd van de hoofdpersonen, maar verder dan Brosnans personage die een rommelige versie van zichzelf fingeert om de politie te lokken komt het niet.
Zelfs de uiteindelijke ontknoping valt flink tegen. Het is lastig aan te wijzen hoe de imposante en uitermate prettige cast het toch weet te verknallen. Als er dan een inschatting moet worden gedaan dan zijn de fantasieloze regie van Columbus en het weinig speelse scenario van Katy Brand en Suzanne Heathcote hier debet aan. Het idee dat de moordenaar wellicht tussen de oudjes rondloopt is geen moment voelbaar. The Thursday Murder Club is typisch zo'n titel waar je al bij voorbaat zin in hebt, maar die in de uitvoering alleen maar teleurstelt.
The Thursday Murder Clubl is te zien bij Netflix.
