Veel stelletjes leggen graag hun liefde vast. Gewone mensen doen dat met foto's en filmpjes, beroemde mensen gebruiken ook hun werk. Acteurskoppels spelen graag samen in een film, soms zelfs als fictief stel. Als de relatie strandt, kan zo'n vereeuwigd kunstwerk confronterend zijn. Toch , weerhield dat Alison Brie en Dave Franco er niet van om in Together een vastgelopen koppel te spelen. Hopelijk wordt de film later geen pijnlijke, ironische herinnering.
Omdat het er niet naar uitziet dat Tim ooit doorbreekt als muzikant, verhuist hij met zijn vriendin Millie naar een dorp waar zij als basisschoollerares aan de slag kan. Hun nieuwe avontuur verloopt stroef, helemaal omdat Millie hem kort voor vertrek ten huwelijk vroeg in het bijzijn van vrienden en hij geen antwoord wist te geven. Beiden twijfelen aan hun toekomst samen. Wanneer ze tijdens een wandeling vast komen te zitten in een grot, blijkt Tim plots niet meer te kunnen leven zonder Millie.
De opening schreeuwt het van de daken: deze film bevat bovennatuurlijke elementen! Wanneer twee honden uit dezelfde bron drinken als Tim later zal doen, fungeert hun lot als waarschuwing voor het grote gevaar dat het stel te wachten staat. Daarna volgt de introductie van de hoofdpersonages en om te voorkomen dat de horror een beetje inzakt, is er een droomscène toegevoegd. Een cliché, maar effectief: een korte schrik en oprecht gegriezel.
De verhouding tussen Tim en Millie is niet in balans. Tim is duidelijk degene die hun relatie het meeste dwarsboomt. Dit blijkt voort te komen uit een trauma, maar hij blijft Millie voorliegen dat dat hij het verwerkt heeft. Om de weegschaal iets te herstellen, wordt zij soms neergezet als zeur, maar dat is een wat luien gemakzuchtige vondst.
Tot hier is de toon serieus, en dat werkt. In het laatste half uur verschuift het ineens richting komedie. Het blijft horror, maar de humor komt te plots en te nadrukkelijk. Die luchtige toon is absoluut nodig, want sommige gebeurtenissen passen niet bij een doodserieuze sfeer. De film had die humor echter al vanaf het begin subtiel moeten inweven.
Het voelt oneerlijk. Tot dan toe is het verhaal sterk genoeg geschreven en geacteerd om mee te leven met Tim en Millie, maar opeens lijkt het allemaal niet zo serieus bedoeld. Gelukkig ontaardt het niet in een volbloed komedie; de horror houdt stand, mede dankzij de bodyhorror. Vergelijkingen met The Substance zijn overdreven, maar niet geheel uit de lucht gegrepen.
Sterk is dat de makers ruimte laten voor interpretatie. Wat een gezonde relatie is, verschilt immers per persoon. Wie een partner al snel te aanwezig vindt, ziet hier een bevestiging dat té close zijn ongezond is. Wie dat niet zo ervaart, haalt er juist uit dat een relatie pas echt goed werkt als je samen zonder gedoe een functioneel team vormt. Een eenheid. Dat voelt wel eerlijk: er is geen universeel goed of fout.
Het einde had misschien wat langer mogen duren, maar blijft bevredigend, al ziet de oplettende kijker de ontknoping waarschijnlijk al aankomen. Het geheimzinnige water krijgt geen verklaring (hoeft ook niet), maar wordt wel slim ingezet om de spanning op te voeren.
Het genre heeft wereldwijd een trouw publiek en lowbudgetfilms als deze blijken vaak winstgevend. De intrigerende trailer en poster zullen genoeg mensen trekken, en terecht. Together is toegankelijk, origineel, en bovenal vermakelijk.