Les Amours d'Anaïs
Recensie

Les Amours d'Anaïs (2021)

Typisch Frans drama charmeert door het energieke hoofdpersonage.

in Recensies
Leestijd: 2 min 11 sec
Regie: Charline Bourgeois-Tacquet | Scenario: Charline Bourgeois-Tacquet | Cast: Anaïs Demoustier (Anaïs), Denis Podalydèsl (Daniel), Valeria Bruni-Tedeschi (Émilie), Grégoire Oestermann (Christian Jouannet), e.a. | Speelduur: 98 minuten | Jaar: 2021

Anaïs beweegt zich als een wervelwind door de film die haar naam draagt. Ze lijkt altijd net iets te laat te zijn en heeft moeite met vastigheid of intimiteit. Seks is prima, maar samen slapen, zelfs met haar 'vaste' relatie, dat gaat haar te ver. Dingen overkomen haar, maar ze laat zich er niet door van de wijs brengen en 'nee' komt niet voor in haar vocabulaire.

Actrice Anaïs Demoustier weet deze vrouw vol bravoure zo neer te zetten dat ze nooit op de zenuwen werkt. Het is makkelijk om iets in het personage te vinden waarin je je kunt herkennen. Gelukkig slaan ook de andere castingkeuzes de spijker op de kop. Dénis Podalydès met zijn wat stoffige uitstraling past perfect in de rol van Daniel, op wie Anaïs al snel uitgekeken raakt. Valeria Bruni-Tedeschi speelt Daniels vrouw Émilie, een gevestigde schrijver, en vormt een mooi tegenwicht voor Anaïs. Zij weet zich wel staande te houden met haar charmante uitstraling.

De kleurrijke persoonlijkheid van Anaïs vertaalt zich door naar een diep gesatureerd kleurenpalet. Daardoor voelt de film aan als een heerlijke zomerse trip, zij het niet heel relaxt omdat stilstaan er niet bij zit. Zoals het de meeste Franse drama's betaamt praten de personages heel wat af en veranderen ook hun relaties in een gigantische kluwen waarbij vreemdgaan eerder regel dan uitzondering is.

Opvallend is het wel dat pas na ruim een derde van de film het belangrijkste personage geïntroduceerd wordt. Anaïs is benieuwd geworden naar de vrouw van Daniel en wanneer zij haar boeken leest, voelt ze zich direct tot haar aangetrokken. Tot hun ontmoeting voelt het leven van Anaïs als een ongebalanceerd zooitje, maar na de introductie van Émilie lijkt er toch enige lijn in te komen.

De chemie tussen de actrices en hun relatie is zeer overtuigend en de spanning tussen de twee wordt goed opgebouwd. Het is daarom fijn dat die opbouw beloond wordt door een sterke scène waarin de twee eindelijk echt bij elkaar uitkomen en ook het einde van de film weet precies de juiste noten te raken en nog even op het verkeerde been te zetten.

Les Amours d'Anaïs is geen baanbrekende film, maar eentje die door de juiste casting en een fijn kleurgebruik zorgt voor een aangename manier om je tijd door te brengen. Zeker als Franse films je liggen, zal je met deze de plank niet misslaan.