In een van de eerste scènes in Illégal brandt de Russische Tania expres haar vingertoppen aan een strijkbout. Om er maar voor te zorgen dat de autoriteiten haar niet kunnen identificeren middels haar vingerafdrukken. Zo ver is Tania bereid te gaan om een nieuw leven te kunnen opbouwen voor zichzelf en haar zoon in België, een land waar de levensomstandigheden een stuk fijner zijn dan in haar thuisland.
Als Tania en Ivan al acht jaar in de illegaliteit in België leven, gaat het door een klein moment van onoplettendheid toch mis. Tania wordt gearresteerd door de autoriteiten, maar Ivan slaagt erin te ontsnappen. Tania belandt uiteindelijk in een detentiecentrum, maar omdat niemand haar kan identificeren en zij bovendien weigert ook maar iets over zichzelf te vertellen, kan ze vooralsnog heel moeilijk worden uitgezet.
In haar tijd in het detentiecentrum ervaart Tania hoe onmenselijk de gevangenen hier worden behandeld. Om deze misstanden aan de kaak te stellen gaat regisseur Olivier Masset-Depasse niet altijd even subtiel te werk. De hele film is er in feite op gericht te laten zien hoe slecht uitgeprocedeerde asielzoekers in ontwikkelde, West-Europese landen worden behandeld en dat is iets wat we vaker hebben gezien. Sommige scènes gaan zelfs zo ver dat je je kunt afvragen in hoeverre dit daadwerkelijk op de werkelijkheid is gebaseerd. Daar komt bij dat Masset-Depasse wel heel eenzijdig op de hand van Tania is en geen aandacht besteedt aan de andere kant van de medaille, namelijk dat ze al jaren onrechtmatig in een land verblijft.
Desondanks blijft het moeilijk te bevatten hoe mensen in dergelijke centra worden behandeld alsof ze een gruwelijk misdrijf hebben gepleegd, wat natuurlijk niet het geval is. Het detentiecentrum doet denken aan zon typische Amerikaanse gevangenis waarin de gevangenen weinig bewegingsruimte krijgen en, soms zelfs met kinderen, op elkaars lip moeten leven. Spijtig is echter wel dat een film als Illégal waarschijnlijk alleen gewaardeerd zal worden door overwegend linkse mensen die toch al vinden dat het Europese uitzettingsbeleid onmenselijk is en juist niet door de gemiddelde PVV-stemmer die het beleid liefst nog strenger zou zien. Daarmee wordt Illégal een wat overbodige film, die weliswaar een belangrijk onderwerp aankaart, maar daarmee geen nieuwe gronden betreedt.
