Riverdance: The Animated Adventure [Netflix]
Recensie

Riverdance: The Animated Adventure [Netflix] (2021)

Celebrate life, celebrate with dance!

in Recensies
Leestijd: 2 min 36 sec
Regie: Eamonn Butler en Dave Rosenbaum | Scenario: Dave Rosenbaum & Tyler Werrin | Cast (stemmen): Pierce Brosnan (grootvader en Patrick), Pauline McLynn (grootmoeder), Lilly Singh (Penny), Sam Hardy (Keegan), Hannah Herman Cortes (Moya), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2021

Ierland, met al zijn oude mythes en meer hedendaagse culturele uitingen, blijft animatoren inspireren. Na films zoals Song of the Sea (2015) en Wolfwalkers (2020) brengen Eamonn Butler en Dave Rosenbaum een animatiefilm over de traditionele Ierse stepdance uit. Tenminste, dat is wat de titel Riverdance: The Animated Adventure doet vermoeden. Want waar gaat hun regiedebuut nou werkelijk over?

Via een kort poppenspel in een poppenkast betreden we een klein charmant dorpje gelegen aan de Ierse kust. Iedereen is vrolijk, iedereen is gelukkig. Behalve de drie zeemeeuwen die respectievelijk tegen een uithangbord, stoplicht en openslaande deur aanvliegen. Het poppenspel introduceert Keegan, een jongen die zijn ouders nooit heeft gekend en is opgevoed door zijn grootouders. Zijn opa runt een vuurtoren en daar is Keegan elke dag te vinden. Beiden hopen dat Keegan het stokje van zijn opa over zal nemen.

Dat moment komt eerder dan verwacht. Keegan is er kapot van en kan het verlies van zijn grote voorbeeld maar moeilijk verwerken. Op een dag neemt Keegans Spaanse vriendin Moya hem mee naar een mythische wereld genaamd Megaloceros Giganteus, waar ze Keegan leert dat het leven doorgaat na het overlijden van een dierbare. "Celebrate life, celebrate with dance!"

En er wordt wat afgedanst in Riverdance: The Animated Adventure. Niet alleen door de bewoners van het dorp, maar zelfs de snoepjes in de snoepwinkel dansen als een wervelwind in het rond en ook de elanden van Megaloceros Giganteus kunnen er wat van. Deze dansscènes zijn energiek en de wervelende muziek van de Ierse componist Bill Whelan doet er nog een schepje bovenop, maar de computeranimatie overtuigt jammer genoeg niet.

Hetzelfde geldt voor het mierzoete liedje dat Moya zingt: haar lippen bewegen net niet altijd lekker mee op de tekst. Toch zie je wel dat Butler en Rosenbaum hun best hebben gedaan door middel van kleurrijke animatie een magische wereld neer te zetten, waarbij het verbazingwekkend mooie landschap vaak vanuit het perspectief van de vogels in beeld wordt gebracht.

Jammer genoeg leven er ook slechteriken in die mythische wereld, die niet het beste voorhebben met de dieren die daar leven. De strijd die geleverd wordt, zorgt ervoor dat Keegan met meer zelfvertrouwen terugkeert naar zijn eigen wereld. Gaat Riverdance: The Animated Adventure eigenlijk wel écht over Riverdance? Meermaals wordt Riverdance in de film vertaald als dansen op het oppervlak van de rivier. De vraag is of Riverdance-fans en -dansers deze grap kunnen waarderen - er vanuit gaande dat deze dansstijl om humoristische redenen zo vertaald is.

Wie weleens een Riverdance-show heeft gezien, zal niet ondersteboven zijn van de choreografieën van deze film. Riverdance: The Animated Adventure moet vooral gezien worden als een vermakelijke film voor kinderen, een eerste kennismaking met deze Ierse dansstijl en een troostende film over rouwverwerking. Waarschijnlijk zullen zij ook de vele flauwe grapjes wel waarderen. En toegegeven, de kikkers die vuurwerk nadoen zijn best geestig.

Riverdance: The Animated Adventure is te zien bij Netflix.