Kill It and Leave This Town
Recensie

Kill It and Leave This Town (2020)

Wat gebeurt er precies in deze Lynchiaanse nachtmerrie?

in Recensies
Leestijd: 1 min 57 sec
Regie: Mariusz Wilczynsky | Scenario: Mariusz Wilczynsky, Agnieszka Scibior | Cast (stemmen): Krystyna Janda (Janeks moeder), Andrzej Chyra (Janeks vader), Maja Ostaszweska (Janek), e.a. | Speelduur: 88 minuten | Jaar: 2020

Horror gaat niet altijd over een demon die mensen teistert in hun huis. Soms zijn onze eigen ongecontroleerde emoties juist het meest angstaanjagend en bezorgen ons nachtmerries. Het lastige van deze nachtmerries is dat ze moeilijk te recreëren zijn, omdat ze erg abstract blijven. Kill It and Leave This Town komt misschien wel het dichtst bij een perfecte representatie van een nachtmerrie, of dat de film nu ten goede of slechte komt.

Scenarist en regisseur Mariusz Wilczynsky heeft er maar liefst veertien(!) jaar over gedaan om deze film te maken. Het is een ode aan zijn overleden familieleden en daarmee een uiterst persoonlijk kunstwerk. Voor een avondvullende animatiefilm, die vaak door grotere teams worden gemaakt, is dat zeldzaam. Dat het oorspronkelijk een korte film had moeten zijn, is echter wel merkbaar. De film voelt zeer fragmentarisch aan, als een geforceerde reeks aan elkaar gesponnen scènes.

Nadat Janeks ouders zijn overleden, komt hij terecht in een wereld van herinneringen. Herinneringen die door tijd en emotie vervormd zijn en minder accuraat. Met regelmaat duikt een mysterieus figuur op, die hem lijkt te achtervolgen en te confronteren met de realiteit. Dit simpele verhaal, dat veel inspiratie opdoet van de films van David Lynch, wordt ondersteund met een uiterst complex narratief en een unieke en kinderlijk chaotische tekenstijl.

Dat het verhaal zo lastig te volgen is, werkt in het voor- en nadeel van de film. Voordeel is dat het de film de benodigde abstracte atmosfeer meegeeft die een nachtmerrie behoort te hebben. De intrigerende insteek die de film beoogt te hebben, ontbreekt echter. Juist omdat dromen zo persoonlijk zijn is het moeilijk om geïnteresseerd te zijn in de nachtmerrie van iemand die we niet kennen. In plaats van dingen te leren over de hoofdpersoon distantieert de film zich juist van de kijker door al het abstracte.

Het is niet moeilijk om Kill It and Leave This Town te waarderen als kunstwerk, voornamelijk omdat het zo experimenteel en persoonlijk is. Het is een bijzonder gewaagde film en dat brengt het risico met zich mee dat het totaal niet aanslaat. Een leuk avondje uit zal deze film dan ook niet worden, maar een trip is het zeker.