My Best Friend's Exorcism [Prime Video]
Recensie

My Best Friend's Exorcism [Prime Video] (2022)

Een horrorkomedie die in beide genres tekortschiet, met een onderwerp dat zich niet leent voor simpele humor.

in Recensies
Leestijd: 3 min 44 sec
Regie: Damon Thomas | Scenario: Grady Hendrix, Jenna Lamia | Cast: Elsie Fisher (Abby), Amiah Miller (Gretchen), Christopher Lowell (Christian Lemon), Rachel Ogechi Kanu (Margaret), Cathy Ang (Glee), Clayton Royal Johnson (Wallace) | Speelduur: 96 minuten | Jaar: 2022

De titel van een film kan de toon al zetten voordat je ook maar iets hebt gezien. My Best Friend's Exorcism bijvoorbeeld zegt meteen dat er horror zal zijn, maar belooft ook heel wat komedie. Helaas is de horror niet erg eng of origineel en het meeste van wat grappig bedoeld is maakt je niet aan het lachen. En waarom het verhaal zich in de jaren tachtig afspeelt is al helemaal een mysterie.

De genoemde besties zijn Abby en Gretchen, twee middelbare scholieren die tijdens een weekendje weg op een verlaten huisje in het bos stuiten. Daarbinnen wordt Gretchen het slachtoffer van een onbekend incident, terwijl Abby haar per ongeluk achterlaat. Eenmaal terug in de dagelijkse sleur wordt al gauw duidelijk dat er iets met Gretchen aan de hand is. Ze verstoot haar beste vriendin, maar Abby geeft niet zo makkelijk op en gaat op onderzoek uit om te leren hoe ze haar vriendin weer terug kan krijgen.

Het gaat al gauw mis in My Best Friend's Exorcism. Niet wat betreft over de bovennatuurlijke aanval op een hoofdpersonage, maar met de keuze het uitgangspunt: de kern van het verhaal is het trauma dat verkrachting veroorzaakt en hoe dit iemands gedrag beïnvloedt. En dit moet dan deels een komedie zijn. Wat bezielt een filmstudio om zo'n script groen licht te geven? Er valt niks te gniffelen om wat Gretchen ondergaat. Meer dan eens overigens, want sinds het incident wordt ze 's nachts herhaaldelijk in haar eigen bed aangerand.

Is het dan eigenlijk wel een komedie? Geen twijfel over mogelijk. Vooral als je de exorcist aan het werk ziet. Deze knullige christelijke fitnessgoeroe doet heel hard zijn best om de kijker aan het lachen te maken. En misschien slaagt hij daar bij sommigen ook in, maar dat maakt het niet minder ongepast in een film met zo'n pijnlijk onderliggend verhaal.

Het zou enigszins te vergeven zijn als My Best Friend's Exorcism verder een goede productie zou zijn, maar ook dat is niet het geval. Naast de schaarse en flauwe humor is er ongeïnspireerde en zwakke horror. Het scenario lijkt een simplistisch haastklusje. Het bovennatuurlijke komt van vier meiden die in een vakantiehuisje een ouijabord gebruiken. Ze leggen in een handomdraai contact met iets kwaadaardigs, maar het boeit ze niet bijzonder veel. Even later gaan Abby en Gretchen een stukje wandelen, wat ze sowieso al hadden gedaan waarmee de hele scène met het bord volledig overbodig blijkt.

Halverwege de film ga je je afvragen of er nog een functionele verklaring gaat komen voor waarom deze zich in de jaren tachtig moet afspelen. Maar die komt er niet. Het is puur meeliften op de Strangers Things-hype om alles in het neonkleurige decennium te situeren, in kleding en haardracht zwaar over de top en een soundtrack om het nog eens extra door je strot te duwen.

Mocht dat allemaal amateuristisch klinken, wacht dan maar tot je bij de climax van de film belandt. Het is alsof The Exorcist en Scary Movie bij de Eurolandwinkel een kind hebben verwekt. Geen spanning, geen logica. Zonder te verklappen of Abby erin slaagt de demon uit Gretchen te verjagen: de poging die ze doet om de laatste strijd aan te gaan is er eentje om je als filmmaker diep voor te schamen.

Het is allemaal erg zonde, want als de komedie achterwege was gelaten, had dit een interessante film kunnen zijn. Op zich is het gedrag van Gretchen intrigerend: in de eerste instantie is ze in shock, maar daar eenmaal overheen zet ze zich af tegen de goede mensen in haar leven en zoekt ze de verkeerde op. Abby is haar primaire doelwit, want die ziet ze als de vriendin die haar heeft achtergelaten in de ellende. Nog steeds erg oppervlakkig, maar het schuurt mooi tegen het onderwerp aan.

In het maken van een film gaat heel wat geld zitten, dus het is ontzettend zonde wanneer het in kwalitatief opzicht grotendeels weggegooid geld blijkt te zijn. Wellicht dat de film voor Prime Video alsnog succesvol genoeg is, maar ik hoop van niet. Want dat houdt de deur open voor meer van dit soort ondoordachte opvulling. Die deur mag dicht en wat er achter die deur zit mag definitief uitgedreven worden.

My Best Friend's Exorcism is te zien bij Prime Video.