Recensie

M3gan (2022)

Waar de originele Chucky en Annabelle je bang willen maken zorgt deze lugubere pop voor een gniffel en dat is de bedoeling!

in Recensies
Leestijd: 3 min 47 sec
Regie: Gerard Johnstone | Scenario: Akela Cooper| Cast: Allison Williams (Gemma), Violet McGraw (Cady), Ronny Chieng (David), Jenna Van Epps (Tess), Brian Jordan Alvarez (Cole), e.a. | Speelduur: 102 minuten | Jaar: 2022

Voorheen was er alleen het televisiescherm, maar inmiddels zijn er ook computers, tablets en telefoons waardoor een nieuw woord is ontstaan: schermtijd. Een groot issue voor ouders, want het komt er hoe dan ook op neer dat het niet goed is voor kinderen. Desalniettemin planten vaders en moeders wereldwijd hun kroost achter een scherm zodat ze zelf even niet hoeven opvoeden. Dat is waar M3gan in de kern over gaat, maar dan verpakt als zeer vermakelijke en niet bijzonder enge komedie.

Nadat haar zus en zwager zijn overleden in een ongeluk krijgt Gemma de voogdij over hun kind, haar nichtje Cady. Helaas is Gemma geen moedertype maar een vrijgezelle speelgoedontwikkelaar, en ze staat op het punt van een technologische doorbraak: een robotpop die echte interactie kan hebben met kinderen. Dat komt dus handig uit, want in plaats van zelf Cady opvoeden laat ze het over aan het prototype M3gan. Maar ja, deze androïde neemt haar taak als beschermer iets te serieus en ziet in elk hoekje te elimineren gevaar.

Of je de trailer nou wel of niet hebt gezien, je weet precies hoe het plot zich zal ontwikkelen en waar het eindigt. Stoort dat? Nee, hoor. Het is een vermakelijke zit, met name omdat M3gan zelf een intrigerende blikvanger is. Niet echt een robot, gewoon een kindactrice met een masker op (wat vrij makkelijk is te zien wanneer ze loopt). Maar haar plastic gelaat en overgrote ogen brengen overtuigend M3gans verontrustende gedachten over.

De film komt rustig op gang, het duurt even voordat M3gan zich echt gaat misdragen. Maar zodra dat gebeurt steekt Gemma niet haar kop in het zand. Ze ziet dat het misgaat en onderneemt direct stappen om er iets aan te doen. Altijd storend wanneer mensen in films in domme ontkenning blijven, dus mooi dat M3gan een hoofdpersonage heeft dat geen last heeft van oogkleppen die er puur zijn om een moordenaar wat langer zijn gang te laten gaan.

Het gaat grotendeels over wat er met kinderen gebeurt wanneer we de opvoeding overlaten aan technologie, maar ook een beetje over hoe het al enige tijd normaal is voor veel ouders om toe te geven aan de eisen van hun zoons en dochters. Cady verheft even haar stem, en ze krijgt meteen haar zin en M3gan wordt weer geactiveerd. Of een psychopathisch klasgenootje dat door zijn moeder wordt omschreven als een emotionele knul met een uitzonderlijk hoog IQ.

Dat deze komedie met milde horrorelementen ergens over gaat zorgt ervoor dat hij niet saai aanvoelt. Maar behalve de voorspelbaarheid zijn er nog meer schoonheidsfoutjes. M3gan is gevaarlijk, hoewel nooit echt duidelijk wordt waar het gevaar nu precies ligt. In eerste instantie lijkt het erop dat ze haar geniale computerbrein gebruikt om 'gevaar' uit de weg te ruimen. Even later blijkt ze toch wel over mechanische superkracht te bezitten en kan ze je gewoon wurgen.

Zonde, want als je haar soms ziet kijken en weet dat ze iets sinisters van plan is, is ze op haar griezeligst. Wanneer ze haar plan uitvoert niet meer, want je weet niet precies waar je bang voor zou moeten zijn. Er wordt getracht M3gan enger te maken door te vervallen in het horrorcliché van onnatuurlijke bewegingen - de pop achtervolgt iemand op handen en voeten, of maakt bewegingen alsof ze bezeten is door een demon - maar dat werkt averechts.

Dat geldt ook voor het einde: dat is té ongeïnspireerd om een waardige afsluiter te bieden aan wat tot dan toe een vermakelijk verhaal was. Zelfs met wat rekwerk is het nog steeds een korte climax vol uitgekauwde handelingen. In de laatste akte zit ook een moment dat doet denken aan The Shining, maar waar in die film een stoïcijnse tweeling staat heb je hier M3gan die een TikTok-dansje begint te doen. In de film zelf werkt die scène zowaar nog slechter dan in de trailer.

Januari is over het algemeen een beetje pruimentijd wat betreft succes aan de bioscoopkassa, maar wees niet verbaasd als M3gan daar geen last van heeft. Dit bekende concept in een nieuw jasje biedt iets te lachen voor horrorliefhebbers en is volledig toegankelijk voor mensen die snel bang zijn. Als je geen probleem hebt dat je kunt raden hoe het plot verloopt en eindigt, zal deze popcornfilm je op je wenken bedienen.