Fenómenas [Netflix]
Recensie

Fenómenas [Netflix] (2023)

Een Spaanse Dorothy, Rose en Blanche die werken als ghostbusters: best lollig en een tikkeltje eng.

in Recensies
Leestijd: 2 min 55 sec
Regie: Carlos Therón | Scenario: Marta Buchaca, Fernando Navarro | Cast: Belén Rueda (Sagrario), Toni Acosta (Gloria), Gracia Olayo (Paz), Ivan Massagué (Enrique), Emilio Gutiérrez Caba (Padre Girón), e.a. | Speelduur: 94 minuten | Jaar: 2023

Er is al enige tijd vermoeidheid over de vermelding bij paranormale horrorfilms dat ze zijn gebaseerd op een waargebeurd verhaal, want van alles dat we daarin hebben zien komen bestaat uiteraard geen echt beeldmateriaal. Vooral in een tijd waarin iedereen beschikt over een smartphone is het haast niet mogelijk te beweren dat je toevallig net geen camera bij je had toen er iets paranormaals plaatsvond. De makers van Fenómenas proberen deze irritatie te omzeilen met een flinke dosis humor. En wat blijkt? Dat werkt, de onzin dat dit ooit echt heeft plaatsgevonden is vergeven.

In 1987 besloot een Spaanse pater drie dames onverklaarbare zaken te laten onderzoeken, als een soort spokenjagende Charlie's Angels. Fenómenas toont een van de klusjes die ze ooit kregen, tegen de tijd dat ze inmiddels al wat jaren ouder waren en beroemd dankzij televisieoptredens. Ze worden ingehuurd door een echtpaar dat handelt in antieken, want er gebeuren de laatste tijd vreemde dingen in hun zaak.

De drie dames blijken meer kettingrokende Golden Girls, want ze nemen elkaar aan de lopende band in de zeik. Waar Ed en Lorraine Warren in The Conjuring een stel humorloze dramaqueens zijn, kan je om Gloria, Paz en Sagrario gewoon lekker lachen. Alleen de eerstgenoemde heeft speciale gaven, de andere twee zijn gelijkwaardige hulpjes. De drie bevinden zich op het punt dat ze een beetje moe worden van elkaar; met name Gloria is klaar voor een nieuwe carrière.

Ergens aan het begin, in het midden en tegen het einde zitten enkele horrormomenten die dusdanig spannend zijn dat het voor angsthazen waarschijnlijk iets te eng is. Dus om de film puur te kijken voor de komedie is niet handig. Voor de horrorfans valt er weliswaar niet heel veel te griezelen, maar de enorme dosis humor maakt Fenómenas best vermakelijk.

Spaanse horrorfilms zijn meestal ijzersterk wat betreft eindes, maar dat is bij deze film dan weer een beetje suf. Het is duidelijk waar de echte gebeurtenis eindigde en waar de verzonnen toevoeging begint, die bedacht is omdat de film anders niet horror genoeg zou zijn geweest. Het zorgt voor een beetje een vermoeiende afsluiter met veel gerek en herhaling in dialoog. In ieder geval spannend noch eng.

In het allerlaatste shot lopen drie oude dames voorbij, dat vermoedelijk het echte team is. Over deze Hepta Group is online bar weinig te vinden. Er was ooit een YouTube-filmpje, maar dat is inmiddels al verwijderd. Waarschijnlijk omdat alles tegenwoordig ontmaskerd kan worden als onzin en oplichterij. In de film zegt iemand dat dit onbetaald liefdadigheidswerk is en even later zegt een van de dames tegen Sagrario dat zij de enige is die hier geld mee verdient. In het echt kregen ze er vast alle drie flink wat centen voor.

Het is de humor die de film redt. Die maakt van Fenómenas op z'n minst een apart middelmatig product. De Spanjaarden brabbelen er in een hoog tempo op los, wat de ondertiteling maar net kan bijhouden. Af en toe lijkt het alsof de gesprekken onlogisch zijn, maar dat is vast cultuurverschil. Of misschien toch gewoon een slecht scenario, maar in ieder geval voelen de drie actrices zich op hun gemak bij elkaar. Een iets betere toevoeging aan de matige meerderheid van horror op Netflix.

Fenómenas is te zien bij Netflix.