Met een legertje computers lijkt het vandaag de dag een koud kunstje om een animatiefilm van speelfilmlengte uit de grond te stampen. Natuurlijk komt er wel wat meer bij kijken, maar het is wel een feit dat veel digitale animatieproducties zo op elkaar lijken dat ze volstrekt inwisselbaar zijn geworden. Zelfs Pixar laat de laatste jaren wat steken vallen. Het Chinese Magnus is de zoveelste animatiefilm zonder eigen smoel.
Het is natuurlijk niet zo'n vreemde gedachte dat de Chinese filmindustrie, waarvan we hier in het Westen maar heel weinig mee krijgen, zich eveneens stort op de animatiefilm. De potentiële doelgroep bestaat immers uit meer dan een miljard zielen. Omdat het land trots is op zijn eeuwenoude tradities heeft Magnus, dat in veel landen uitgaat onder de Engelse titel The Last Warrior, maar dat in de productie zelf wordt aangeduid met Realm of Terracotta, een klassieke Chinese setting.
Het bekende terracottaleger is leven ingeblazen en moet de stad veilig zien te houden van mythische wezens die de inwoners een kopje kleiner willen maken. De jonge Magnus is een klungelige schildknaap die het liefst in de voetsporen van de grote generaal Jin wil treden. Als hij per ongeluk een succesje boekt bij een nieuwe aanval, is Magnus voornemens werk te gaan maken van zijn ambities. Hij moet als opdracht een magisch dier opsporen en verslaan. Het moge geen verrassing zijn dat hij hierin wordt bijgestaan door een vrouwelijke lotgenoot en een stel komisch en schattig bedoelde sidekicks.
Magnus sluit aan bij de rijke Chinese mythologie en omdat veel elementen hiervan bij velen onbekend zullen zijn, is dit een aantrekkelijke premisse. Het ziet er allemaal weergaloos uit, wat dus niet meer zo'n kunst is, maar wel als je bedenkt dat regisseurs Leon Ding en Yongchang Lin 'slechts' dertig miljoen tot hun beschikking hadden. Toch weten de makers niet te voorkomen dat hun nieuwste animatiefilm formulematig aanvoelt. De aanwezigheid van de juiste en soms flauwe ingrediënten maken nog geen geslaagde animatiefilm.
De animatiefilm komt hier alleen in de Nederlandstalige versie uit. We horen weer enkele vertrouwde stemmen waaronder de opvallende keuze voor Stefano Keizers/Donny Ronny/Gover Meit of hoe hij nu weer mag heten. De acteurs hebben veel werk gehad aan het inspreken van de stemmen, want met bijna twee uur is Magnus aan de veel te lange kant. Bovendien roept hij onvermijdelijke associaties op met Mulan, Raya and the Last Dragon en How to Train Your Dragon.
Vakkundig maar enigszins saai werken de regisseurs een serie uitdagende opdrachten voor Magnus en zijn partner in de strijd Jade af. Na wat morele lessen te hebben geleerd en na vele omzwervingen treffen ze de uiteindelijke eindbaas. Hierbij wordt teleurstellend belabberd gedoseerd want na amper een halfuur zijn alle trucjes en plotelementen al opgevoerd, op een laatste onthulling na. Bovendien kun je vandaag de dag echt niet meer aankomen met een standaard liefdesverhaaltje en een stoere jonge vrouw die uiteindelijk toch weer gered moet worden door een man.
De jeugdige doelgroep zal het allemaal bijzonder weinig kunnen schelen, zelfs de afgezaagde tegeltjeswijsheden niet. Magnus staat voor hen garant voor bijna twee uur avontuur en prachtige beelden. Het is vooral de lengte die een flink beroep doet op hun aandachtspanne.
