Beestenboot
Recensie

Beestenboot (2015)

Flauwe, inspiratieloze animatiefilm over twee diersoorten die dreigen uit te sterven omdat ze niet mee mogen op de Ark van Noach.

in Recensies
Leestijd: 2 min 56 sec
Regie: Toby Genkel en Sean McCormack | Cast (stemmen): Elise Schaap (Hazel), Sanne Vogel (Mevr. Griffin), Hans Kraaij Jr. (Mr. Griffin), Bas Muijs (Chimpansee), e.a. | Speelduur: 85 minuten | Jaar: 2015

De pleuris is uitgebroken in het koninkrijk der dieren. De paniekerige fauna baant zich een weg door het oerwoud om de Ark van Noach te bereiken. Spoedig zal de zondvloed al het leven op aarde verwoesten. Op de gigantische bood van de uitverkoren Noach is er slechts plek voor twee van elke diersoort. De hele bijbelse riedel kennen we inmiddels wel en de Duitse makers van de plotarme animatiefilm Beestenboot doen niet al te veel moeite om het hele verhaal van de zondvloed te herkauwen voor hun jonge kijkertjes. In plaats daarvan wordt er een draai aan het klassieke verhaal gegeven. Noach zelf komt geen seconde in beeld. Als dat maar goed gaat...

Het antwoord is een volmondig nee en dan gaat het nog niet eens over de ramp die de aarde dreigt te overspoelen. Het gegeven dat er een groep onbekende diersoorten is die letterlijk en figuurlijk de boot dreigt te missen, is namelijk behoorlijk magertjes. Alles draait om vader en zoon Dave en Finny. Ze behoren tot de fictieve diersoort Nester, een bontgekleurde exoot met een platte staart, grote ogen, een slurf, platte hoorns, een hoog aaibaarheidsgehalte, maar zonder enig nut. De Almachtige, of althans het dierencomité dat voor hem de selectieklus moeten klaren, heeft een andere plan met de nutteloze Nesters en besluit ze te weren van de Ark. Je hebt er toch niets aan. De plotsklaps met uitsterven bedreigde Nesters laten het er niet bij zitten en proberen zich in vermomming alsnog toegang te verschaffen tot het schip. Dat lijkt te lukken, totdat er een kink in de kabel komt. Zoon Finny komt samen met het carnivore fantasieroofdier Leah in de problemen als ze van de boot geraken op het moment dat het water begint te stromen.

Beestenboot werd in elkaar geflanst door de Duitse animatiestudio die ons al eerder verveelde met het armoedige Thor: De Legende van Walhalla. De ferme woordkeus is bewust gekozen, want regisseurs Toby Genkel en Sean McCormack proberen het gegeven van twee gevluchte diertjes over bijna een vol uur uit te smeren. Na een slome start is de Ark te water gelaten en Finny en Leah verdwenen. Dan moet er nog een uur over gedaan worden om de twee weer terug bij hun bezorgde ouders te krijgen. Dit resulteert in een lang uitgerekte expeditie door oerwouden en dunnetjes uitgewerkte sidekicks. Deze bijfiguren, waarvan de ware aard van één van hen wel heel voorspelbaar is, zorgen eigenlijk alleen maar voor vertraging en dienen enkel als opvulsel om de terugtocht op te leuken.

De verveling begint al snel toe te slaan en de grappendichtheid is veel te laag om een jeugdige doelgroep anderhalf uur te vermaken. Het niveau van de animaties is redelijk, maar weinig onderscheidend van de concurrentie. Alles staat of valt toch met een solide plot en op dit punt is deze zwakke animatieavontuur dan ook hopeloos verloren. In de Angelsaksische filmwereld werd Beestenboot uitgebracht als Ooops! Noah Is Gone…, hetgeen zeker ook geldt voor de inspiratie en creatieve invallen van de makers. Die is namelijk net als de aartsvader ook ver te zoeken. Voor de Nederlandstalige versie die onze bioscopen overspoelt, werd nog wel een leuke gimmick bedacht. Een groot deel van de stemacteurs heeft dierennamen. Maar al hun inspanningen ten spijt, Sanne Vogel, Hans Kraaij Jr., Elise Schaap en Bas Muijs redden deze animatieflop niet van de ondergang.