A Walk Among the Tombstones
Recensie

A Walk Among the Tombstones (2014)

Liam Neeson is weer in zijn element.

in Recensies
Leestijd: 2 min 24 sec
Regie: Scott Frank | Cast: Liam Neeson (Matt Scudder), Dan Stevens (Kenny Kristo), Maurice Compte (Danny Ortiz), Laura Birn (Leila Alvarez), e.a. | Speelduur: 114 minuten | Jaar: 2014

De laatste jaren kun je met een Liam Neeson-film meestal wel raden wat je krijgt. De Ierse acteur wordt sinds het succes van Taken in 2008 regelmatig getypecast als de oude rot in het vak, die het nog niet is verleerd om zijn vuisten - of andere dodelijke wapens - te gebruiken. Verrassend is het niet meer, maar overtuigen doet het nog steeds.

Neeson is ook een van de voornaamste redenen dat de misdaadthriller A Walk Among the Tombstones onderhoudend blijft. Redelijk onderhoudend, want deze boekverfilming laat je ook weer niet bepaald op het puntje van je stoel zitten.

De opening is veelbelovend. In het New York van 1991 zien we hoe Neeson als politieagent ‘s ochtends in een restaurant kalm een paar shotjes achteroverslaat, waarop zijn ontbijt bruut wordt verstoord door een groep overvallers. Een explosie van geweld volgt. Geen verkeerde manier om een thriller mee in te luiden, zeker als daar een sterk onheilspellende titelsequentie op volgt. Maar daarna duurt het toch wel erg lang voordat dit misdaadverhaal echte dreiging krijgt.

Na de begintitels springt de film acht jaar vooruit in de tijd. Matt Scudder is inmiddels weg bij de politie en voor zichzelf begonnen als privédetective. Zijn geweten begint te knagen wanneer een drugsdealer om zijn hulp vraagt. De handelaar kan niet bij de politie aankloppen, maar wil wel wraak. Hij betaalde een smak geld om zijn ontvoerde vrouw terug te krijgen, maar vond zijn geliefde terug in de kofferbak van een verlaten auto, keurig verpakt in tientallen pakketjes mensenvlees.

Scudder besluit te helpen, misschien met het idee dat hij zo in de verrotte onderwereld van New York nog voor enige gerechtigheid kan zorgen. Zo start er een onderzoek naar de daders, die niet voor het eerst op zo’n manier zaken blijken te hebben gedaan. Dat graven in het duistere verleden van een louche en somber stemmende stad zorgt op momenten voor een indringende atmosfeer met filmnoirelementen. Aan de andere kant is het allemaal behoorlijk langdradig. Pas wanneer blijkt dat de meedogenloze criminelen achter de ontvoering nog niet klaar zijn met hun wrede praktijken, begint deze thriller aan spanning te winnen. De film is dan al een uur en twintig minuten bezig.

A Walk Among the Tombstones is een detective met een kabbelend tempo, waarin langzaam steeds meer informatie aan het licht komt. In die weinig opwindende opbouw moet deze film het vooral hebben van de setting: New York staat aan de vooravond van het nieuwe millennium, maar is vooral een grauwe en droevige plek waar pessimisme overheerst en mensen met hun hoofd in het verleden hangen. Binnen die pakkende sfeerschets is Liam Neeson weer goed op z’n plek als de gehavende maar koelbloedige eenling, die ergens nog gelooft in een betere wereld.