Ferdinand
Recensie

Ferdinand (2017)

Doorsnee animatiefilm rondom de pacifistische stier Ferdinand, die liever bloemen besnuffelt dan vijanden maakt.

in Recensies
Leestijd: 2 min 52 sec
Regie: Carlos Saldanha | Cast (stemmen): John Cena / Rico Verhoeven (Ferdinand), Kate McKinnon / Plien van Bennekom (Lupe), Lily Day / Vlinder Kamerling (Nina), Jerrod Carmichael / Rutger 'Furtjuh' Vink (Paco), Daan van Rijssel / Bobby Cannavale (Valiente), David Tennant / Mike Weerts (Angus), Gina Rodriguez / Sanne Bosman (Una), Daveed Diggs / Charly Luske (Dos), Miguel Ángel Silvestre / Johnny Kraaijkamp Jr. (El Primero), e.a. | Speelduur: 106 minuten | Jaar: 2017

Blue Sky Studios is groot geworden met Ice Age maar experimenteert geregeld met uitstapjes. Ooit was het een verfilming van een Dr. Seuss-verhaal, soms zijn het nieuwe franchises zoals Rio en de laatste keer was het een bijzondere Peanuts-film. Dit jaar gooit men het op kinderboek The Story of Ferdinand, een verhaal rondom een pacifistische stier die liever bloemen besnuffelt dan vijanden maakt. Ooit is het door Disney vertaald naar een korte Oscarwinnende animatiefilm, aan Blue Sky Studios de taak om het uit te breiden naar een film van anderhalf uur.

Dat blijkt nog best een uitdaging. Hoe charmant het wereldje ook is en hoe plezant alles ook oogt, je merkt vrij gauw dat er qua diepgang behoorlijk wat mist. Ferdinand groeit op als een vredelievende stier, maar wordt door zijn omgeving voortdurend aangezet tot vechten. Dat conflict wordt regelmatig terzijde geschoven voor kleinere avontuurtjes. Komische scènes zoals een stel egels - genaamd Una, Dos en Cuatro - die zijn stal binnendringen of opgetutte paarden met een overdreven Duits accent die Ferdinand belachelijk maken alvorens ze een danswedstrijd houden. Plus uiteraard een scène waarin Ferdinand een werkelijke 'bull in a china shop' is en zich er heel langzaam doorheen wurmt.

Al deze afleidingsmanoeuvres zijn prima geanimeerd en vermakelijk voor de kleintjes, maar hebben weinig om het lijf. Er is veel ruimte om een extra thema aan te spreken en Ferdinand wat meer persoonlijke groei te geven. Ook in het stierenvechten of de Spaanse cultuur is er genoeg te bedenken om het verhaal van Ferdinand wat steviger te maken en de langere speeltijd te benutten. Helaas heeft Blue Sky Studios ervoor gekozen om het allemaal erg veilig te spelen en enkel wat luchtige komedie toe te voegen.

Dat komt allemaal erg ongelukkig uit aangezien er op dit moment concurrentie draait in de bioscoop, die laat zien dat er veel meer mogelijk is met animatie, zeker rondom exotische sprookjes. De betere familiefilms kunnen uitdagende thema's aansnijden met veel impact en tegelijkertijd bomvol prachtige beelden zitten en humorvol entertainment bieden voor jong en oud. Ferdinand ziet af en toe een opening voor zo'n moment, zoals in een grote vechtarena of met de dreiging van een slachthuis, maar pakt niet door of wuift het weg met een onnodige actiescène. Nu hoeft niet iedere animatiefilm een bom van emotie te zijn of sociaal commentaar in vermomming, maar je mag vandaag de dag best wat meer verwachten dan Ferdinand aanbiedt.

Ferdinand is uiteindelijk een doorsnee kinderfilm. In principe is er niets mis met de kwaliteit van de animatie, doen de stemacteurs prima hun best en is het af en toe best charmant. Tegelijkertijd is hij nooit memorabel, meeslepend of supergrappig. De meeste grappen zijn eerder erg laagdrempelig en het verhaal weet je nooit in te pakken doordat het zo uitgerekt is. Mochten de andere animatiefilms toch net even te dramatisch en emotioneel zijn, dan biedt Ferdinand wel een uiterst vriendelijk alternatief, voor de echt jonge kijkers. Helaas is het geen animatiefilm die interessant is voor de gehele familie, of opvalt in het repertoire van Blue Sky Studios.