Dark Rider
Recensie

Dark Rider (2021)

Bloedstollend spannende documentaire over een blinde motorcoureur die een bijzondere recordpoging onderneemt.

in Recensies
Leestijd: 2 min 33 sec
Regie: Eva Küpper | Cast: Ben Felten, Kevin Magee, e.a. | Speelduur: 91 minuten | Jaar: 2021

Op een uitgestrekte zoutvlakte komen macho Australiërs bij elkaar om in de meest opvallende voertuigen rond te scheuren. Tussen dit bijzonder kleurrijke publiek bevindt zich een wel heel speciaal geval. De blinde Ben Felten gaat hier, met behulp van ex-motorcoureur Kevin Magee, proberen om de snelste blinde man op aarde te worden. In deze uiterst bloedstollende documentaire wordt de blinde coureur, met de toepasselijke kentekenplaat "BLIND1", louter door de richtingsaanwijzingen van zijn partner over de eindstreep geholpen.

Ben Felten komt er rond zijn late tienerjaren achter dat hij een zeldzame aandoening heeft waardoor hij langzaamaan blind wordt. Hij had het er destijds zwaar mee, maar lijkt er nu, terwijl hij een schoolklas toespreekt over zijn aandoening, vrede mee te hebben. Onder deze kinderen bevindt zich ook een jongen van vijftien die dezelfde aandoening heeft. Deze Jed begint ook steeds slechter te zien en vooral zijn moeder heeft het erg zwaar met het lot van haar kind. Het verhaal van coureur Ben zorgt ervoor dat de jongen toch wat inspiratie opdoet en zich niet compleet hopeloos over zijn ziekte voelt.

Naast het bijzondere verhaal van een blinde motorcoureur geeft deze documentaire vooral een inkijkje in de machocultuur van de motorsport. Dark Rider laat mannen zien die moeilijk met hun emoties om kunnen gaan, maar wel elkaar vinden in een sterke vorm van broederschap. Vooral de roadtrip door het prachtige Australië die Ben achterop de motor bij Magee maakt valt hierbij op. Ze reizen langs de jeugd van Magee, waar we langzaamaan meer te weten komen over beide mannen. Magee, ooit een zeer succesvol motorcoureur, vertelt waarom hij ervoor heeft gekozen om Ben te helpen, terwijl Ben juist steeds opener over zijn ziekte wordt.

Het hoogtepunt van de film is vreemd genoeg een stuk zonder beeld. Er is een zwart scherm te zien en enkel te horen wat Ben hoort op de motor. "Left, right, go, go, go," valt er te horen, terwijl de wereld op enorme snelheid langs hem heen vliegt. Het betekent een bijzonder bloedstollende apotheose in deze film, omdat het de kijker laat voelen wat Ben mee moet maken op zijn tweewieler. Het maakt de prestatie van Ben alleen maar knapper en de verantwoordelijkheid die zijn trouwe compagnon Magee draagt niet te benijden.

Dark Rider geeft een fascinerend beeld van iemand die het onmogelijke lijkt te kunnen doen. Het is fraai hoe Eva Küpper hier tegelijkertijd een heel persoonlijk en tragisch verhaal van weet te maken. Een van de meest hartbrekende momenten uit de film is misschien wel het moment waarop Ben sleutelt aan zijn motor en een klein schroefje verliest en niet terug kan vinden. De opbouw van de film is uiterst spannend en maakt dat er tot het einde voor de sympathieke Ben geduimd zal worden. Dat de vijftienjarige Jed, die aan de uiterst stoere rodeosport doet, hetzelfde blinde lot zal treffen, maakt verdrietig. Toch laat Ben zien dat je ook met een zeldzame oogaandoening nog kinderdromen uit kunt laten komen.