Royalteen: Princess Margrethe [Netflix]
Recensie

Royalteen: Princess Margrethe [Netflix] (2023)

Eén lange close-up van een goede actrice die te weinig te doen heeft.

in Recensies
Leestijd: 2 min 32 sec
Regie: Ingvild Søderlind| Scenario: Randi Fuglehaug, Anne Gun Halvorsen Cast: Elli Rhiannon Müller Osborne (Princess Margrethe), Ines Høysæter Asserson (Lena), Filip Bargee Ramberg (Arnie), Julie Agnete Vang (Queen Louise), Mathias Storhøi (Prince Kalle), Amalie Sporsheim (Ingrid) e.a. | Speelduur: 98 minuten | Jaar: 2023

Royalteen: Princess Margrethe valt veel te verwijten, maar levert wel wat de titel belooft. Princess Margrethe zit niet alleen in letterlijk elke scène: ze vult in de meeste shots ook nog eens driekwart van het beeld. Het Noorse tienerdrama, een vervolg op Royalteen, brengt je daarmee dichter bij de fictieve koninklijke familie dan ooit. Soms blijkt echter dat je alleen met uitzoomen enig diepgang kan bereiken.

Royalteen draaide vooral om haar broer Kalle, maar in dit vervolg gaat alle aandacht uit naar Prinses Margrethe. Elk tweede shot is een close-up van haar gezicht. Elli Rhiannon Müller Osborne's goede acteerwerk, gecombineerd met haar omnipresentie in de film, helpen in dat opzicht best om met haar te vereenzelvigen. Er zijn scenes waarin de angst, stress en andere heftige emoties die gepaard gaan met tiener zijn daadwerkelijk binnenkomen.

Maar dat effect werkt uit, als blijkt dat er na een dramatische start weinig meer gebeurt. Margrethe is aan het begin van de film al aan het spelen met verboden middelen en belandt in het ziekenhuis. Deze start laat weinig ruimte voor escalatie en omdat de toon niet al te zwartgallig mag worden, kan Royalteen: Princess Margrethe weinig anders dan voortkabbelen. Er gebeuren wel dingen, maar dat maakt het nog geen verhaal.

Margrethe's vader de koning blijkt een homoseksuele affaire te hebben gehad terwijl haar moeder ziek is. Margrethe probeert de prins van Denenmarken te verleiden, maar die gaat daar niet op in. Margrethe wordt gechanteerd door een jongen die compromitterende beelden van haar heeft, en moet als die beelden uitkomen een persconferentie geven om zich te verontschuldigen. Meer dan een paar argumenten om het koningshuis af te schaffen, is er niet uit te halen.

Eigenlijk speelt het feit dat Margrethe een 'Royal Teen' is, nauwelijks een rol in het verhaal. De filmmakers lijken niet te weten wat ze daarmee. Aan het begin zijn haar ouders zo onsympathiek dat het lijkt alsof ze uit een boek van Roald Dahl zijn gekomen. Aan het laat eind de film echter alles uit z'n handen vallen, omdat de tijd erop zit. Met een enkele sorry en een knuffel houdt iedereen weer van elkaar. De drugs verdwijnen in de prullenbak en het productieteam kan zich weer gaan voorbereiden op het volgende deel.

Het is ironisch dat een film over de eenzaamheid van een bekende tiener de actrice Eli Rhiannon Müller Osborne zo aan haar lot overlaat: Afgezien van een paar wel heel onsubtiele popnummers draagt zij in haar eentje alle dramatiek. Het enige lichtpunt is hoe zij met haar ogen allerlei emoties uitbeeldt. Misschien kan een ander tienermeisje die vignetjes compileren in een fanvideo op Youtube of Tiktok, en daarmee haar leeftijdsgenoten de rest van de lange zit besparen.

Royalteen: Princess Margrethe is te zien bij Netflix.